абчаса́ць I сов. (очистить чесанием) очеса́ть, обчеса́ть;

а. лён — очеса́ть лён

абчаса́ць II сов., плотн. обтеса́ть, отеса́ть;

а. до́шкі — обтеса́ть (отеса́ть) до́ски

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́часаць​I áuskämmen vt;

вы́часаць лён Flachs áuskämmen [hécheln]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дамо́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Вымакнуць да канца, да патрэбнай ступені. Лён дамок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гало́ўчаты, ‑ая, ‑ае.

Які мае галоўку, з галоўкай (у 2 знач.). Галоўчаты лён.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераляжа́лы, ‑ая, ‑ае.

Які сапсаваўся ад доўгага ляжання, захоўвання. Пераляжалы лён. Пераляжалае насенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

учаса́цца, учэшацца; зак.

Убавіцца ў працэсе часання ​1 (пра воўну, лён і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даце́рці сов.

1. (кончить тереть) дотере́ть;

2. (лён, пеньку) домя́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даціра́ць несов.

1. (кончать тереть) дотира́ть;

2. (лён, пеньку) домина́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абтрапа́ць, -раплю́, -рэ́плеш, -рэ́пле; -рапі́; -рапа́ны; зак., што.

1. Абабіць, стрэсці што-н. з чаго-н.

А. пыл з адзення.

2. Ачысціць трапаннем (лён, пяньку).

А. валакно.

3. Падраць, абабіць, абнасіць па краях (пра вопратку).

А. рукавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

hécheln

vt

1) часа́ць (лён)

2) разм. свары́цца, ла́яць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)