мінерало́г

(ад мінерал + -лог)

спецыяліст у галіне мінералогіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Лухчаві́на ’калдобіна’, ’ямка, якую курыца выграбае на градах’ (паст., Сл. ПЗБ). Да лог, лагчаі́на (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Лахча́к ’невялікая лагчына’ (Сл. паўн.-зах.). Утворана ад лажок ’тс’ і суф. -ак. Да лог (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лот ​1, ‑а, М лоце, м.

Навігацыйны прыбор для вымярэння глыбіні вады з борта судна. Ручны лот. Механічны лог.

[Гал. lood.]

лот ​2, ‑а, М лоце, м.

Адзінка вагі, роўная прыблізна 12 г, існаваўшая да ўвядзення метрычнай сістэмы.

[Ням. Lot.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абло́га, -і, ДМ -ло́зе, мн. -і, -ло́г, ж.

1. Даўно не аранае поле, пакрытае травою, дзірваном.

Узараць аблогу.

2. Акружэнне войскамі ўмацаванага пункта з мэтай яго захопу.

Зняць аблогу.

3. Акружэнне лесу з мэтай правядзення аблавы на звера.

А. мядзведзя.

|| прым. абло́гавы, -ая, -ае і абло́жны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Абложныя землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Лушчаі́на ’лагчына, даліна’ (парыц., Янк. Мат.), параўн. слуц. лагчаі́на (Сл. ПЗБ). Да лагчы́на (гл.) < лог < прасл. logъ > lož‑ьkъ.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сасо́ннік, ‑у, м.

Сасновы лес. Поле тут адразае чорна-зялёная сцяна густога цяністага сасонніку. Мележ. Дарога спускаецца ў глыбокі і доўгі лог, туды, дзе пад старымі панурымі ялінамі гусціўся сасоннік і ядловец, дзе было асабліва цёмна і сцішна. Вышынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апары́я

(гр. aporia = бязвыхаднасць)

лог. супярэчнасць у меркаванні, якая здаецца неадольнай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэкало́г

(ад дэка- + -лог)

дзесяць старазапаветных рэлігійна-маральных запаведзей у Бібліі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Implikatión

f -, -en

1) перан. перапляце́нне, непарыўная [неразрыўная] су́вязь

2) уключэ́нне, падразумева́нне

3) лог., матэм. імпліка́цыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)