Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
межавы́
1.прил. межево́й;
~вы́я слупы́ — межевы́е столбы́;
м. ланцу́г — межева́я цепь;
2.в знач. сущ., уст. полево́й сто́рож
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Краж ’ланцуг невысокіх гор’ (ТСБМ), ’камель, цурбан’ (Сл. паўн.-зах.). Укр.кряж ’пагорак’, ст.-рус.кряжь ’брус’. Да kręžь, якое з’яўляецца аблаўтным варыянтам да krǫgъ ’круг, кольца’ (Фасмер, 2, 391).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
тэрмаэлектры́чны, ‑ая, ‑ае.
Спец.
1. Звязаны з працэсам непасрэднага пераходу цеплавой энергіі ў электрычную ў правадніках. Тэрмаэлектрычныя з’явы.
2. Заснаваны на дзеянні двух розных праваднікоў, якія ўтвараюць замкнуты ланцуг. Тэрмаэлектрычны тэрмометр. Тэрмаэлектрычны метад кантролю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
uwiązać
зак. прывязаць;
uwiązać psa na łańcuchu — прывязаць сабаку на ланцуг
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
жва́ка-га́лс
(гал. zwak-hals)
прымацаваны да корпуса судна кавалак ланцуга з круком, да якога прымацоўваецца якарны ланцуг.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
◎ *Паперадня́, попырыдне ’моцная кароткая вяроўка (або ланцуг) у пярэдняй частцы воза, за якую умацоўваецца рубель пры ўвязванні сена, саломы, снапоў’ (драг., Лучыц-Федарэц), попырыдей (Шатал.), паперадзень (Сл. ПЗБ) ’тс’. Гл. перадня.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
далуча́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Прызначаны для далучэння. Далучальны ланцуг.
2. У граматыцы — які з’яўляецца дапаўненнем, дадаткам да чаго‑н. Далучальныя сказы.// Які служыць для далучэння. Далучальны злучнік.// Заснаваны на спосабе далучэння, прыбаўлення. Далучальная сувязь сказаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
краж, ‑а, м.
1.Ланцуг невысокіх гор. Данецкі краж.
2.Разм. Кароткі абрубак тоўстага бервяна; калода. Мела .. [лесапільня] восем вертыкальных лесапільных рам — для звычайнай распілоўкі, тры гарызантальныя — для распілоўкі вялікіх кражаў з дарагіх цвёрдых народ.Гарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Kétte
f -, -n
1) ланцу́г
éinen Hund an die ~ légen — пасадзі́ць саба́ку на ланцу́г; ланцужо́к; кара́лі
2) рад, шэ́раг
éine ~ von Bérgen — ланцу́г гор
3) кайданы́
j-n in ~n légen [schlágen*, schlíeßen*, schmíeden] — закава́ць каго́-н. у кайданы́
die ~n spréngen — разарва́ць ланцугі́ (тс. перан.)
4) ланцу́г (стралковы)
5) авіяцы́йнае звяно́
6) радыё фільтр
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)