бляя́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. бляяць. // Гукі, падобныя на крык авечкі, якія ўтвараюцца пры палёце бакасоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кукарэ́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Крычаць «кукарэку» (пра пеўня). На вільчыку пуні кукарэкаў певень. Хомчанка. // Пераймаць крык пеўня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нялю́дскі, -ая, -ае.

1. Не ўласцівы чалавеку, не характэрны для чалавека.

З лесу даносіўся страшэнны н. крык.

2. Які перавышае чалавечыя магчымасці, сілы, моцны па ступені праяўлення.

Многім давялося перанесці нялюдскія пакуты.

3. Антыгуманны, бесчалавечны; ганебны.

Нялюдская вайна.

4. Дрэнны, кепскі (разм.).

Нялюдская дарога.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

yowl

[jaʊl]

n.

віск, крыкm.; выцьцё, скавыта́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

караго́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; незак.

Вадзіць карагод. Скакалі, карагодзілі [маскі] І пляскалі. А я маўчаў, Замкнуўшы ў сэрцы крык. Макаль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

vogue [vəʊg] n. (for) мо́да, папуля́рнасць;

all the vogue апо́шні крык мо́ды;

be in vogue быць у мо́дзе

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

squeal1 [skwi:l] n.

1. прані́злівы крык; ві́скат, віск;

the squeal of brakes скрып тармазо́ў

2. infml дано́с

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

база́р, -у, мн. -ы, -аў, м.

Месца для гандлю, а таксама гандаль прадуктамі і іншымі таварамі шырокага ўжытку на такім месцы.

Кніжны б.

Апусцеў б.

Адкрыць б. (перан.: распачаць крык, шум; разм.).

Птушыны базар — месца на марскім узбярэжжы, дзе гняздзяцца птушкі.

|| прым. база́рны, -ая, -ае.

Б. дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

rozdzierający

страшэнны, жахлівы; немы;

rozdzierający krzyk — немы крык

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ryk, ~u

м.

1. рык;

2. шум; крык

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)