храстко́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да храстка, з’яўляецца храстком. Храстковая клетка. Храстковая тканка. // Які складаецца з храсткоў. Храстковы пазваночнік.

2. Які мае шкілет з храстка. Храстковыя рыбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

schodowy

schodow|y

лесвічны;

klatka ~a — лесвічная клетка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

piersiowy

piersiow|y

грудны;

klatka ~a — грудная клетка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

яйцакле́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

У біялогіі — жаночая палавая клетка жывёльных і раслінных арганізмаў, якая ў выніку апладнення або партэнагенезу дае пачатак новаму арганізму; яйцо (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мегаспарацы́т

(ад мегаспора + -цыты)

мацярынская клетка мегаспор разнаспоравых вышэйшых раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Лапа́нка ’пастка’, ’аблава’ (астрав., шальч., Сл. паўн.-зах.). З польск. łapanka, параўн. кракаўск. ’клетка для галубоў на даху’, ’аблава на людзей у перыяд гітлераўскай акупацыі’ < łapać < прасл. lapati ’лавіць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

gamete

[ˈgæmi:t]

Biol.

рухо́мая палава́я кле́тка расьлінных і жывёльных аргані́змаў, гамэ́та f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Käfig

m -s, -e

1) кле́тка

2) тэх. кажу́х

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

cell [sel] n.

1. турэ́мная ка́мера

2. ке́лля

3. адсе́к, се́кцыя

4. biol. кле́тка

5. electr. элеме́нт

6. comput. ячэ́я

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гаме́та

(гр. gametes = муж)

рухомая палавая клетка жывёльных і раслінных арганізмаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)