наста́віць, -та́ўлю, -та́віш, -та́віць; -та́ўлены; зак.

1. чаго. Паставіць у значнай колькасці.

Н. стагоў сена.

Н. талерак на стол.

2. што. Накіраваць на каго-, што-н., у бок каго-, чаго-н.; нацэліць.

Н. пісталет на каго-н.

3. што. Выставіць наперад, выцягнуць.

Н. рукі.

4. што. Накіраваць на каго-, што-н. (позірк, вочы і пад.).

Н. вочы.

5. што. Падняць, зрабіць стаячым (каўнер).

Н. каўнер.

6. чаго. Пабоямі нарабіць (сінякоў, гузакоў; разм.).

7. што. Паставіць грэцца (пра самавар).

Н. самавар.

Наставіць на розум — даць разумную параду, навучыць чаму-н. добраму.

|| незак. настаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

гафрырава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак. і незак., што.

Зрабіць (рабіць) рады паралельных складак на чым-н. (метале, тканіне, паперы і пад.).

Г. каўнер.

|| наз. гафрырава́нне, -я, н. і гафрыро́ўка, -і, ДМо́ўцы, ж.

|| прым. гафрырава́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

turtleneck

[ˈtɜ:rtəlnek]

n.

1) высо́кі каўне́р (у свэ́тры)

2) свэ́тар з высо́кім каўняро́м

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

зашпілі́ць, ‑шпілю, ‑шпіліш, ‑шпіліць; зак., што.

Злучыць, змацаваць край адзення пры дапамозе засцежкі (гузікаў, аплікоў, кнопак, шпілек і пад.). Зашпіліць каўнер. Зашпіліць паліто. □ Сцяпан зашпіліў на ўсе гузікі шэры брызентавы плашч, падняў каўнер. Васілёнак. // Закрыць засцежку, злучыць часткі засцежкі. Зашпіліць гузік. Зашпіліць брошку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкладны́:

адкладны́ каўне́р ffener Krgen, Úmlegekragen m, -s -, Schllerkragen m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

гарнаста́евы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гарнастая. Гарнастаевае футра. // Зроблены з футра гарнастая. Гарнастаевы каўнер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адшпілі́цца, ‑шпіліцца; зак.

Стаць непрышпіленым; расшпіліцца. Каўнер адшпіліўся. // Выпасці з пятлі; разняцца. Гузік адшпіліўся. Кнопка адшпілілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дастрачы́ць, ‑страчу, ‑строчыш, ‑строчыць; зак., што.

Скончыць страчыць (шыць); прастрачыць да якога‑н. месца. Дастрачыць каўнер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пясцо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пясца. Пясцовае футра. // Зроблены з футра пясца. Пясцовы каўнер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ску́нсавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да скунса. Скунсавая шкурка. // Зроблены з футра скунса. Скунсавы каўнер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)