Жале́знік ’гаршчок’ (шчуч., З нар. сл., 42). Рус.наўг., пск., прыбалт.желе́зник ’коўш, кацёл’, чэш.železník, в.-луж.železnik, н.-луж.zeleznik ’тс’. З суф. ‑ік утворана ў выніку кандэнсацыі словазлучэння тыпу жалезны гаршчок. Параўн. чыгун.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
*Пратага́ніць, протага́ніць ’прывязаць лодку’ (ТС), протага́нка ’вяроўка, якой прывязваюць лодку’, протага́ншчык ’вясляр, які абавязаны прывязваць і адвязваць лодку’ (ТС). Да тага́ніць ’цягаць’ (Нас.), што да таган(ы) ’трыножнік, да якога прывязвалі калыску, кацёл і пад’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
сага́н, ‑а, м.
Абл. Чыгунны кацёл для стравы. І смажылася свежына, І маці на стол высыпала Бульбы гару з сагана.Танк.Саган блішчыць, калі ён новы... Калі яго ставяць у печ, ён робіцца чорны, чорны...Мікуліч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АКРУЖЭ́ННЕ
(ваен.),
ізаляцыя групоўкі праціўніка ад астатніх яго войскаў з мэтай знішчэння ці ўзяцця ў палон. Паспяховае акружэнне часцей бывае, калі прарыў абароны праціўніка ажыццяўляецца на двух або некалькіх участках фронту з развіццём наступлення па напрамках, якія сыходзяцца; калі створана перавага над праціўнікам у сілах і сродках (пры спрыяльных умовах акружэнне магчыма і пры роўных сілах). Акружаная групоўка адначасова блакіруецца з паветра, а на прыморскіх напрамках і з боку мора.
Класічны прыклад акружэння — бітва пры Канах у 216 да н.э. паміж рым. і карфагенскай арміямі. Шырока практыкавалася ў час Вял. Айч. вайны, калі сав. войскі правялі шэраг значных аперацый па акружэнні войскаў праціўніка (гл.Сталінградская бітва 1942—43, Корсунь-Шаўчэнкаўская аперацыя 1944, Яса-Кішынёўская аперацыя 1944). На тэр. Беларусі ў ходзе Віцебска-Аршанскай аперацыі 1944, Бабруйскай аперацыі 1944, Мінскай аперацыі 1944 трапілі ў акружэнне вял. групоўкі ням. войскаў (гл.Віцебскі «кацёл», Бабруйскі «кацёл», Мінскі «кацёл»).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Késsel
m -s, -
1) кацёл, чыгуно́к, ро́ндаль
2) геагр. катлаві́на
3) вайск.кацёл
aus dem ~ heráusbrechen* — выхо́дзіць з акружэ́ння
den Feind in den ~ tréiben* — ве́сці бой на акружэ́нне праці́ўніка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Méiler
m -s, -
1) во́гнішча для выпа́львання ву́галю
2) фіз. рэа́ктар, кацёл (атамны)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
піўны́ пивно́й;
~на́я бо́чка — пивна́я бо́чка;
○ ~ныя дро́жджы — пивны́е дро́жжи;
◊ як п. кацёл — с (как) пивно́й котёл
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
па́ра², -ы, ж.
1. Рэчыва ў газападобным стане, якое ўтвараецца з вадкасці пры яе награванні, выпарэнні.
З чыгуна ішла п.
Параход стаіць пад парай (гатовы ў любы момант адправіцца).
2. Моцна нагрэтае вільготнае паветра.
П. касцей не ломіць (прыказка).
|| прым.паравы́, -а́я, -о́е.
П. кацёл (для атрымання пары). Паравая машына (якая прыводзіцца ў рух парай). Паравое ацяпленне (якое выкарыстоўвае цяпло пары). Паравыя катлеты (прыгатаваныя на пары).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пампава́ць, ‑пую, ‑пуеш, ‑пуе; незак., што і без дап.
Падаваць або здабываць што‑н. помпай. Чуваць толькі шум інжэктараў, якія зацята пампуюць ваду ў кацёл.Васілёнак.Нізіну перасякае густая сетка асушальных каналаў, з іх безупынна пампуюць ваду ў мора.Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сілкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак.
1.каго. Карміць, падмацоўваць ежай. Дзед Талаш сілкаваў Панаса хлебам і салам, спецыяльна спечаным тут жа на ражончыку над агнём.Колас.