koncentracja

ж. канцэнтрацыя;

koncentracja kapitału эк. канцэнтрацыя капіталу;

koncentracja wojsk вайск. канцэнтрацыя войскаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гі́льдыя, ‑і, ж.

1. У сярэдневяковай Еўропе — аб’яднанне купцоў або рамеснікаў, якое абараняла інтарэсы або цэхавыя прывілеі сваіх членаў.

2. У царскай Расіі — адзін з трох саслоўнападатковых разрадаў, на якія падзялялася купецтва ў залежнасці ад велічыні капіталу. Купец першай гільдыі.

•••

Першай гільдыі — пра чалавека з крайнім праяўленнем якіх‑н. якасцей. Штукар першай гільдыі.

[Ад ням. Gilde — таварыства.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

улада́льнік м Bestzer m -s, -, nhaber m -s, -;

эк улада́льнік раху́нку Kntoinhaber m;

улада́льнік капіта́лу Kapitlbesitzer m, Kapitlinhaber m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

interest

[ˈɪntrest]

1.

n.

1) заціка́ўленасьць f.

2) інтарэ́с -у m.

3) ціка́васьць f.

to have an interest — ціка́віцца, быць заціка́ўленым

4) ча́стка (капіта́лу) у прадпрые́мстве

5) прыбы́так -ку m., выго́да f.; кары́сьць f.

to look after one’s own interests — дбаць аб сваіх інтарэ́сах, кары́сьці

6) працэ́нты pl. (ад капіта́лу); працэ́нтная но́рма

2.

v.t., v.i.

ціка́віць (-ца) каго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ты́сячнік, ‑а, м.

1. Разм. уст. Багацей, уладальнік тысячнага капіталу. [Старыцкі:] Вазьмі хоць Дзеркача — ёсць тут такі: Быў тысячнік, а стаў мільёншчыкам за вайну. Клімковіч.

2. Разм. Перадавы рабочы, калгаснік, які выконвае дзесяць і больш норм выпрацоўкі за змену. Вопыт тысячнікаў.

3. Разм. Той, хто налятаў, наездзіў тысячу кіламетраў, зрабіў тысячу скачкоў з парашутам і пад. Шафёр-тысячнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дывідэ́нды

(фр. dividendes, ад лац. dividendum = тое, што належыць падзяліць)

прыбытак, які атрымліваюць акцыянеры прапарцыянальна ўкладзенаму капіталу.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

інвесты́цыя

(ням. Investition, ад лац. investire = адзяваць)

доўгатэрміновае ўкладанне капіталу ў якое-н. прадпрыемства, каб атрымаць прыбытак.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

магна́т

(польск. magnat, ад с.-лац. magnatus = знатны чалавек, вяльможа)

буйны землеўладальнік або прадстаўнік буйнога прамысловага і фінансавага капіталу ў феадальным і капіталістычным грамадствах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

строе́ниеII ср. (структура) будо́ва, -вы ж., пабудо́ва, -вы ж.;

строе́ние земно́й коры́ будо́ва зямно́й кары́;

строе́ние органи́зма будо́ва аргані́зма;

строе́ние капита́ла будо́ва капіта́лу.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аксесуа́р, ‑а, м.

1. Прыналежнасць чаго‑н.

2. звычайна мн. (аксесуа́ры, ‑аў). Пабочныя з’явы, дэталі, якія дапаўняюць што‑н., ствараюць фон для галоўнага (у жывапісе, літаратуры, скульптуры). Яшчэ больш прасталінейна-алегарычныя фігуры Капіталу і Працы ў вершы «Два». Яны, праўда, дадзены з разнастайнымі аксесуарамі ў рэзкім кантрасце адзін аднаму, але проціпастаўляюцца тут не больш як «носьбіты» пэўных паняццяў. Перкін. // Прадметы тэатральнага абсталявання; бутафорыя.

[Фр. accessoire.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)