утрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

Цярпліва перанесці, утрымацца ад праяўлення чаго-н.

Такі боль, што не ў.

Не ўтрываў, каб не запярэчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

anstátt

1.

prp (G) заме́ст, узаме́н за…

2.

cj заме́ст таго́, каб…

anstátt dass — заме́ст таго́, каб; не каб

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зва́цца, заву́ся, заве́шся, заве́цца; завёмся, завяце́ся, заву́цца; заві́ся; незак.

Насіць імя, называцца.

Гэты курорт завецца Сочы.

Каб людзьмі з., трэба людзьмі быць (прыказка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

а⁵, прыназ. з М.

Ужыв., каб паказаць прыблізны або дакладны час дзеяння.

Цягнік адправіўся а самай поўначы.

Гадзіне а дзявятай раніцы пачалася нарада.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хаце́цца, хо́чацца; безас., незак., чаго, з інф. і са злуч. «каб».

Адчуваць патрэбу ў чым-н., вельмі жадаць чаго-н.

Яму хацелася есці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

so as

таму́, каб

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

е́сли союз калі́, як; разг. раз;

е́сли бы, е́сли б калі́ б, каб;

е́сли бы не дождь, мы бы погуля́ли каб (калі́ б) не дождж, мы б пагуля́лі;

◊

е́сли бы да кабы́ шутл. каб ды калі́ б;

е́сли бы да кабы́ вы́росли во рту грибы́ погов. каб ды калі́ б вы́рас у ро́це грыб.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дажда́ць сов., разг. дожда́ться;

◊ каб ты не ~да́ў! — чтоб ты пропа́л!

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папыта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго або у каго.

Звярнуцца да каго-н. з пытаннем, каб даведацца пра што-н.

Папытай, калі яны ад’язджаюць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дазва́цца, -заву́ся, -заве́шся, -заве́цца; -завёмся, -завяце́ся, -заву́цца; -заві́ся; зак., каго (разм.).

Завучы, клічучы, дамагчыся, каб хто-н. адгукнуўся.

Паўгадзіны зваў і не змог д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)