утрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

Цярпліва перанесці, утрымацца ад праяўлення чаго-н.

Такі боль, што не ў.

Не ўтрываў, каб не запярэчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)