welsh [welʃ] v. infml, derog.

1. зні́кнуць не заплаці́ўшы (доўг)

2. не стрыма́ць абяца́нне;

Are you going to welsh on me? Ці не думаеш ты ашукаць мяне?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ка́нуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак. (звычайна ў спалучэнні са словамі «у мінулае», «у нябыт» і пад.).

Прапасці, знікнуць бясследна. Кануць у вечнасць. □ Амаль з кожнай старонкі на .. [Адэлаіду Сяргееўну] пазіралі невыразныя цені, вочы некалі модных паэтаў. Паэты канулі ў нябыт. Асіпенка. Мне душу смуткам напаўняе, Што ў прошласць канулі гадочкі. Колас.

•••

Кануць у Лету (кніжн.) — быць забытым, знікнуць бясследна, назаўсёды.

Як у ваду кануў — бясследна знік, прапаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адце́рціся, адатрэцца; пр. адцёрся, ‑церлася; заг. адатрыся; зак.

1. Знікнуць, сысці ў выніку сцірання, чысткі. Пляма адцерлася.

2. Тручыся, праціскаючыся, непрыкметна адысці. Чалавек з мехам адцёрся назад. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адме́рці, 1 і 2 ас. не ўжыв., адамрэ́; адмёр, -мёрла; зак.

1. Страціць жыццяздольнасць, стаць нежывым, загінуць (пра часткі якога-н. арганізма, расліны).

Клеткі тканак адмерлі.

2. перан. Перастаць існаваць, знікнуць (пра грамадскія з’явы, асаблівасці быту і пад.).

Старыя звычаі адмерлі.

|| незак. адміра́ць, -а́е.

|| наз. адміра́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

powder​1 [ˈpaʊdə] n. пу́дра;

gun powder по́рах;

washing powder пра́льны парашо́к

♦

keep your powder dry dated трыма́й по́рах сухі́м;

take a powder AmE, infml змы́цца, уцячы́, зні́кнуць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адміра́ць

1. (атрафіравацца) ábsterben* vi (s);

2. (знікнуць – пра звычай і пад.) áussterben* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

згла́дзіцца glatt wérden, sich glätten; перан. sich verwíschen, verschwínden* vi (s) (знікнуць); sich áusgleichen* (выраўняцца)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

уджгну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Разм.

1. каго. Балюча ўкалоць хабатком, джалам; кусануць, уджаліць (пра насякомых).

2. перан.; каго, па чым. Хвоснуць, сцебануць; ударыць.

3. перан. Знікнуць, уцячы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адле́гчы, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ля́жа, -ля́гуць; -лёг, -ле́гла, -лягло́; зак.

1. Знікнуць, перастаць адчувацца (пра трывогу, боль і пад.), супакоіцца.

Боль ад сэрца адлёг.

Сэрца не камень, адляжа (прыказка). На душы адлягло (безас.).

2. Спасці, паменшаць (пра холад, мароз).

Мароз адлёг.

Пад раніцу адлегла (безас.).

|| незак. адляга́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

улету́читься сов.

1. (испариться) спец. вы́парыцца; (о запахе, крепости) вы́тхнуцца; (о дыме и т. п.) рассе́яцца, разве́яцца; (исчезнуть — о дыме и т. п.) зні́кнуць;

2. перен., разг. (исчезнуть) зні́кнуць, прапа́сці;

он куда́-то улету́чился ён дзе́сьці (не́куды) знік (прапа́ў).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)