улету́читься сов.

1. (испариться) спец. вы́парыцца; (о запахе, крепости) вы́тхнуцца; (о дыме и т. п.) рассе́яцца, разве́яцца; (исчезнуть — о дыме и т. п.) зні́кнуць;

2. перен., разг. (исчезнуть) зні́кнуць, прапа́сці;

он куда́-то улету́чился ён дзе́сьці (не́куды) знік (прапа́ў).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)