pepper

[ˈpepər]

1.

n.

1) пе́рац -цу m.

2) пе́рачніца f.

3) жы́васьць f., энэ́ргія f.

2.

v.

1) пе́рчыць

2) гу́ста абсе́йваць

peppered with freckles — гу́ста абсе́ены рабаці́ньнем

3) засыпа́ць ку́лямі (во́рага)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zawalać

I незак.

1. завальваць, засыпаць;

2. абвальваць; абрыньваць; завальваць;

3. перан. разм. правальваць;

гл. zawalić

II зак.

запэцкаць; забрудзіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

swamp

[swɑ:mp]

1.

n.

бало́та n.; ба́гна, дрыгва́ f.

2.

v.

1) заліва́ць, затапля́ць

The wave swamped the boat — Хва́ля затапі́ла чо́вен

2) засыпа́ць, зава́льваць

He was swamped with letters — Яго́ засы́палі ліста́мі

•

- moss swamp

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

завалі́ць

1. (засыпаць) verschütten vt, zúschütten vt;

2. (загрувасціць) verspérren vt;

3. (пераабцяжарыць) überbǘrden vt, überláden* vt, überlásten vt;

4. разм (перакуліць) úmwerfen* vt, úmkippen vt;

5. перан разм verháuen vt;

завалі́ць рабо́ту die Árbeit verháuen [vergéigen*]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пабялі́ць, ‑бялю, ‑беліш, ‑баліць; зак., каго-што.

1. Зрабіць белым, пакрыўшы вапнай, мелам і інш. Таіса пабяліла .. печ, чыста падмяла гліняную падлогу, вымыла і выцерла акенцы. Паслядовіч. // Засыпаць, пакрыць (снегам, інеем і пад.). Шумныя бярозы Пабяліў мароз. Купала. Снег нам засыпаў вушанкі І пабяліў шынялі. Астрэйка. // Зрабіць сівым. [Бондар] выглядаў старэй за свае гады, бо сівізна ўжо ўбілася ў яго густыя чорныя вусы і пабяліла скроні. Чарнышэвіч.

2. і без дап. Бяліць некаторы час. Пабялілі маляры гадзіну і кінулі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закі́даць

1. bewérfen* vt;

2. (засыпаць) überschǘtten vt, überhä́ufen vt;

закі́даць каго-н падару́нкамі j-n mit Geschénken überschǘtten [überhä́ufen];

закі́даць каго-н пыта́ннямі j-n mit Frágen bestürmen;

◊ закі́даць гра́ззю mit Schmutz bewérfen*; in den Kot zérren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кош, каша, м.

1. Плеценая з лазы, карэння і інш. круглая пасудзіна для складання і пераноскі чаго‑н. Плесці кош. Кош бульбы. Збіраць у кош баравікі. □ Вось цёткі ў вялікіх, абшытых зверху кашах прывезлі кіяўлянам дары палескіх лясоў — чарніцы і суніцы. Няхай.

2. Сплеценая з лазы скрыня, якая ўстанаўліваецца на возе для перавозкі бульбы, мякіны ці іншых сыпкіх рэчываў.

3. Скрынка ў млыне над жорнамі, у якую засыпаюць збожжа для памолу. Касмылю трэба было самому і засыпаць збажыну ў кош і выграбаць муку ў мяхі. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завалі́ць, -валю́, -ва́ліш, -ва́ліць; -ва́лены; зак.

1. каго-што. Накідаўшы, наклаўшы чаго-н., напоўніць, загрувасціць.

З. яму каменнем.

З. двор дрывамі.

З. работай каго-н. (перан.: абцяжарыць). Магазін завалены таварамі (перапоўнены).

2. каго-што. Засыпаць зверху, пакрыць.

Дарогу заваліла (безас.) снегам.

3. што. Закрыць на завалу (у 1 знач.).

З. дзверы на нач.

4. перан., што. Поўнасцю праваліць (разм.).

З. экзамен.

З. справу.

5. безас. Пра боль у горле (разм.).

Горла заваліла.

|| незак. зава́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. зава́льванне, -я, н. і зава́лка, -і, ДМ -лцы, ж. (да 1 знач.; спец.).

|| прым. зава́льны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.; спец.) і зава́лачны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

Завальная траншэя.

Завалачная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

verschütten

vt

1) засы́паць (чым-н.)

2) рассы́паць (што-н.)

3) разліва́ць (што-н.)

◊ es bei [mit] j-m verschüttet háben — пазба́віцца чыёй-н. прыхі́льнасці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

заноси́ть​I несов.;

1. в разн. знач. зано́сіць;

2. (песком) зано́сіць, засыпа́ць; (снегом) зано́сіць, замята́ць;

3. (вносить, вписывать) зано́сіць, уно́сіць, упі́сваць, запі́сваць;

4. (поднимать для какого-л. действия, замахиваться) узніма́ць, уздыма́ць, зама́хвацца, наме́рвацца; см. занести́​ 1—4.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)