verschütten

vt

1) засы́паць (чым-н.)

2) рассы́паць (што-н.)

3) разліва́ць (што-н.)

◊ es bei [mit] j-m verschüttet háben — пазба́віцца чыёй-н. прыхі́льнасці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)