суграмадзя́нін, ‑а; мн. ‑дзяне, ‑дзян; м.

Грамадзянін той жа дзяржавы (у адносінах да іншых грамадзян). // Жыхар або ўраджэнец адной мясцовасці з кім‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

góral

м. горац; гураль (жыхар Татраў)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

inmate [ˈɪnmeɪt] n.

1. пацые́нт (псіхіятрычнай бальніцы); жыха́р (прытулка)

2. зняво́лены (у турме)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вяско́вы dörflich, Dorf-; ländlich, Land-;

вяско́вы жыха́р Dórfbewohner m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

еўрапе́ец, ‑пейца, м.

Жыхар або ўраджэнец Еўропы. Першыя еўрапейцы, якія прыехалі ў Аўстралію пасля адкрыцця гэтага кантынента, былі надзвычай здзіўлены вонкавым выглядам адной жывёліны. Матрунёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паса́дскі, ‑ая, ‑ае.

Гіст.

1. Які мае адносіны да пасада (у 1, 2 знач.). Пасадскія людзі.

2. у знач. наз. паса́дскі, ‑ага, м. Жыхар пасада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сібары́т

(гр. sybarites = жыхар старажытнагрэчаскай калоніі Сібарыс)

распешчаны, раздураны раскошаю чалавек, багаты спешчаны гультай.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

cave dweller

пячо́рны жыха́р

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Oriental

[,ɔriˈentəl]

n.

жыха́р усхо́ду

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

southerner

[ˈsʌðərnər]

n.

жыха́р по́ўдня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)