spirited
[ˈspɪrɪtɪd]
adj.
1) ажы́ўлены, ціка́вы, жывы́
2) натхнёны
spirited speech — натхнёная прамо́ва
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
адушаўлёны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад адушавіць.
2. у знач. прым. Які належыць да свету жывых істот; жывы. // Які адносіцца да катэгорыі назоўнікаў, што азначаюць назвы жывых істот. Адушаўлёны назоўнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
lébhaft
1.
a aжыўлены, жывы́, жва́вы, бо́йкі
2.
adv жва́ва, ажыўлена
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
animated [ˈænɪmeɪtɪd] adj. ажы́ўлены, жывы́, жва́вы;
an animated conversation/discussion ажы́ўленая размо́ва/дыску́сія;
Her face suddenly became animated. Нечакана яе твар ажывіўся.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Жывапло́т ’рад густа наезджаных кустоў або дрэў, якія ўтвараюць плот’. Укр. живопліт, польск. żywopłot, чэш. živoplot ’тс’. З польск. żywopłot, дзе з чэш., або ўласная калька франц. haie vive, адкуль калькавана рус. живая изгородь > бел. жывы плот.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
плот, ‑а, М плоце, м.
Агароджа вакол чаго‑н. Вось і ферма. Дзве доўгія будыніны і адгароджаны плотам двор. Марціновіч.
•••
Жывы плот — густа пасаджаныя дрэвы або кусты, якія ўтвараюць агароджу.
Плот гарадзіць гл. гарадзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
skoczny
skoczn|y
жывы, вясёлы; танцавальны;
~a muzyka — жывая (танцавальная; вясёлая) музыка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
гумаля́стыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.
Уст. Гума 1, рызіна. Мяч з гумалястыкі. □ Разам з гэтымі прыпасамі ляжаў мячык і чалавек з гумалястыкі, у якога трэба было толькі дзьмухнуць, каб ён загукаў, як жывы. Колас.
[Ням. Gummielastikum.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
белазо́ры, ‑ая, ‑ае.
Абл. Светлы (пра вочы). Вочы белазорыя Упіваюць сінь. Глебка. Перад ім [Уладзікам], як жывы, стаяў.. Хмялевіч — вуграваты, асмуглы твар, белазорыя ўважлівыя вочы. Крапіва. / у паэт. ужыв. Белазорае бабіна лета ў гародчыку расцвіло. Вялюгін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паўжывы́, ‑ая, ‑ое.
Чуць жывы, блізкі да смерці. [Заложнікаў] выводзілі па тры, па чатыры чалавекі, знясіленых, паўжывых, некаторых зусім непрытомных ад голаду, ад катаванняў. Лынькоў. // Які страціў сілы, аслабеў ад якіх‑н. перажыванняў. Паўжывы ад страху.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)