вы́тачыць I сов.

1. вы́точить;

в. дэта́ль — вы́точить дета́ль;

2. (наострить) наточи́ть

вы́тачыць II сов. (червоточину, дырку) вы́точить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Трыбо́к ‘ручка, дэталь прывода медагонкі’ (Анох.). Ад трыб, трыба 2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

крэ́йцкапф

(ням. Kreuzkopf)

дэталь паўзуннага механізма, якая коўзае ў прамалінейных напрамках.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

укла́дыш, ‑а, м.

1. Дабавачны ліст, уложаны (не ўшыты) у кнігу, газету, сшытак і пад. Каляровы ўкладыш.

2. Устаўная частка, дэталь у машыне. // Дэталі, падшыпніка. Бабітавы ўкладыш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ву́студзень ’дэталь, што звязвае галоўкі саней з капылом’ (КСТ). Гл. вы́студзень ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

element, ~u

м.

1. элемент;

2. дэталь;

~y maszyn — дэталі машын

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Павіра́ч ’дэталь у кроснах, якой замацоўваецца палатно на навоі’ (Сл. ПЗБ). Гл. заверыч.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

калёсіка, ‑а, н.

Разм. Дэталь механізма ў форме невялічкага кола; шасцярэнька. [Міхалка] выведае тады ўсю механіку калёсікаў, зубчыкаў, спіц, шасцерняў, шрубікаў і спружын, якіх у гадзінніку так многа... Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэ́ўка, -і, ДМ цэ́ўцы, мн. -і, цэ́вак, ж. (спец.).

1. Дэталь перадатачнага механізма цыліндрычнай формы.

2. Прыстасаванне ў выглядзе трубкі, на якое навіваюцца ніткі і якое ўстаўляецца ў чаўнок пры тканні.

3. Косць у назе птушкі паміж галёнкай і пальцамі.

|| прым. цэ́ўкавы, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Тро́йня ‘дэталь у возе’ (Сл. Брэс.), ст.-бел. тройня ‘тс’ (ГСБМ). Гл. трайня 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)