пы́льны, ‑ая, ‑ае.

Які пакрыўся пылам, увабраў у сябе пыл. Пыльны дыван. □ Гендарсан зірнуў на пыльныя лаўкі і не захацеў садзіцца. Чарнышэвіч. Пыльная вуліца бегла між прысад. Асіпенка. // Які адрозніваецца вялікай колькасцю пылу. Паветра рабілася гарачае і пыльнае. Гроднеў. Дзень быў сонечны, але халодны, пыльны. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

blanket [ˈblæŋkɪt] n.

1. ко́ўдра

2. по́крыва;

a blanket of leaves дыва́н з лісто́ты;

a blanket of snow сне́жнае по́крыва;

under a blanket of secrecy пад по́крывам сакрэ́тнасці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

лія́на, ‑ы, ж.

Павойная кустовая або дрэвавая расліна, пашыраная, галоўным чынам, у трапічных і субтрапічных лясах. Амаль кожны курган пакрыты расліннасцю: шыпшыннікам, крушынай і вольхай, за якія ахвотна чапляюцца жывучыя парасткі ліян. Самуйлёнак. Там бразільскі лес, ліяны, Тут дыван зялёны прэрый. Іх ад сіні акіяну Аддзяляюць Кардыльеры. Крапіва.

[Фр. liane.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпале́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да шпалеры, шпалераў (у 1, 2 знач.), прызначаны для шпалераў. Шпалерная фабрыка. // Які з’яўляецца шпалерай, шпалерамі. Шпалерны дыван. Шпалерная папера.

2. Звязаны з вырошчваннем сельскагаспадарчых і садовых культур пры дапамозе шпалераў (у 3 знач.). Шпалернае садаводства. // Які вырошчваецца пры дапамозе шпалераў. Шпалерныя культуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

габеле́н

(фр. gobelin, ад Gobelin = уласнае імя)

1) насценны дыван ручной работы з вытканай на ім карцінай, узорам;

2) шчыльная абівачная дэкаратыўная тканіна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

shampoo

[ʃæmˈpu:]

1.

v.t.

1) мы́ліць (валасы́)

2) мыць (галаву́, дыва́н)

2.

n.

1) шампу́нь -ю m.

2) мыцьцё галавы́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ара́с

(фр. arras, ад Arras = назва горада ў Францыі)

дыван ручной работы, вытканы ў французскім горадзе Арас, цэнтры шпалернага ткацтва ў 14—15 ст.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сты́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Вытрыманы ў адным якім‑н. стылі (у 1, 3 знач.). Стыльны гарнітур. Стыльнае адзенне. □ Пушысты дыван на паркетнай падлозе, стыльная, пад чырвонае дрэва, мэбля, мяккія ложкі са свежай бялізнай і ўзорыстымі атласнымі пакрываламі, чысціня, утульнасць — што больш трэба! Хадкевіч.

2. Разм. Такі, як у стылягі, уласцівы яму; занадта модны. Стыльны выгляд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскаці́ць сов.

1. в разн. знач. раскати́ть;

р. ко́ла — раскати́ть колесо́;

р. бярве́нні — раскати́ть брёвна;

2. (развернуть скатанное) раската́ть;

р. дыва́н — раската́ть ковёр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

габеле́н

(фр. gobelin, ад G. Gobelin = прозвішча французскага фарбавальшчыка і ткача, які жыў у XVII ст.)

1) насценны дыван ручной работы з вытканай карцінай, узорам;

2) шчыльная абівачная дэкаратыўная тканіна.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)