старадаўні літоўскі духавы музычны інструмент, зроблены з казінага рога.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
фаго́т, ‑а, М ‑гоце, м.
Драўляны духавы музычны інструмент тэнарова-басовага дыяпазону з канічным каналам і падвойнай трысцінкай. Здавалася, што ў старэнькім, неважнецкім на выгляд баяне схаваны цэлы аркестр, бо ў вагоне гучалі то разважлівы фагот, то далікатная флейта, а то сардэчная скрыпка.Васілёнак.
[Іт. fagotto.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дуда́, -ы́, ДМ дудзе́, мн. ду́ды і (з ліч. 2, 3, 4) дуды́, дуд, ж.
Беларускі духавы народны музычны інструмент з дзвюх і больш трубак, устаўленых у скураны мяшок, які надзімаецца праз трубку.
Іграць на дудзе.
Араць — не ў дуду іграць (з нар.).
◊
Дзьмуць у сваю дуду (разм., неадабр.) — настойваць на сваім.
І дуды вобземлю (разм.) — аб канчатковай развязцы чаго-н.
|| прым.ду́дачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
афіклеі́д
(ад гр. ophis = змяя + kleis, -idos = ключ)
духавы музычны інструмент, які выглядам нагадвае змяю.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
басэтго́рн
(ням. Bassetthom, ад іт. basso = нізкі + ням. Hom = рог)
духавы музычны інструмент, разнавіднасць кларнета.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
арке́стрм
1. Orchester [-´kɛs-] n -s, -, Kapélle f -, -n;
ама́тарскі арке́стр Lái¦enorchester n;
стру́нны арке́стр Stréichorchester n;
духавы́ арке́стр Blasorchester n;
вайско́вы арке́стр Militärkapelle f
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
карнемю́з
(фр. cornemuse, ад come = рог + ст.-фр. muse = дудка)
французскі духавы музычны інструмент тыпу валынкі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
арга́ны, ‑аў; адз. арган, ‑а, м.
Духавы клавішны музычны інструмент вялікіх памераў, што складаецца з набору драўляных і металічных труб, у якія мяхамі напампоўваецца паветра. Мяккім музычным громам адклікаюцца арганы.Колас.Мы станавіліся ззаду і слухалі музыку органаў.Чорны.Магутныя гукі арганаў хапалі за душу і паводзілі сум.Карпюк.
[Ад грэч. organon — інструмент.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
арке́стр, ‑а, м.
1. Сукупнасць музычных інструментаў, што ўдзельнічаюць у выкананні музычнага твора; калектыў музыкантаў, якія сумесна выконваюць музычны твор. Сімфанічны аркестр. Духавы аркестр. Зводны аркестр. Аркестр цымбалістаў. □ Барабан, дзве скрыпкі і цымбалы, Невялікі аркестр, а выгляд сталы.Лужанін.
2. Месца перад сцэнай у тэатры, дзе знаходзяцца музыканты.
[Ад грэч. orchēstra — пляцоўка перад сцэнай у старажытнагрэчаскім тэатры.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
валто́рна
(ням. Waldhorn = паляўнічы рог)
медны духавы музычны інструмент у выглядзе спіральна сагнутай трубы з шырокім раструбам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)