мро́іць, мрою, мроіш, мроіць; незак., пра каго-што, аб кім-чым і без дап.

Уяўляць у думках, марыць. Ці даўно .. [Захарка] мроіў, як яго дужы і смелы бацька накінецца на ворагаў са стрэльбай у руках. «ЛіМ». Век я пра славу сусветную мрою. Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rude

[ru:d]

adj.

1) няве́тлівы, рэ́зкі, гру́бы

2) неапрацава́ны, неабро́блены; про́сты, прыміты́ўны

a rude sketch — гру́бы на́кід

rude tools — прыміты́ўныя прыла́ды

3) жо́рсткі, лю́ты

4) рэ́зкі, прані́зьлівы (пра гук)

5) прыміты́ўны

6) мо́цны, ду́жы

rude health — мо́цнае здаро́ўе

rude strength — ду́жы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

derb

a

1) ду́жы, мо́цны

2) гру́бы (пра чалавека)

~е Whrheit — го́ркая пра́ўда

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bouncing

[ˈbaʊnsɪŋ]

adj.

1) які́ падско́квае

2) ду́жы, здаро́вы, энэргі́чны

a bouncing baby — здаро́вае дзіця́тка

bouncing economy — здаро́вая экано́міка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tough

[tʌf]

1.

adj.

1) тугі́

2) цьвярды́

3) мо́цны, ду́жы; трыва́лы, загартава́ны, выно́сьлівы

a tough plant — трыва́лая расьлі́на

4) цяжкі́

tough work — цяжка́я пра́ца

5) упа́рты, цяжкі́, задзі́рысты (пра чалаве́ка)

2.

n.

мо́цны, ду́жы чалаве́к; забія́ка -і m., задзі́ра -ы m.

- tough luck

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

silny

моцны; дужы, здаровы;

silny wiatr — моцны вецер;

silny ból głowy — моцны галаўны боль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Здра́вы ’моцны, дужы’ (красл., Сл. паўн.-зах.). Развіццё значэння, адзначаемае таксама для здаровы (гл.) на бел. глебе ў запазычанага рус. ці ц.-слав. здравый (< ст.-слав. съдравъ), вядомага яшчэ ў ст.-бел. помніках (Булахаў, Прыметнік, 3, 79–80).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

здаро́вы, -ая, -ае.

1. Які мае добрае здароўе, не хворы.

Здаровае дзіця.

З. арганізм.

2. Які выражае здароўе, уласцівы здароваму чалавеку.

З. выгляд.

З. смех.

3. Карысны для здароўя.

Здаровае надвор’е.

Здаровае харчаванне.

4. перан. Карысны, правільны.

Здаровая ідэя.

З. быт.

5. Моцнага целаскладу, дужы (разм.).

З. хлопец.

6. Вялікі, моцны (пра з’явы, прадметы; разм.).

З. мароз.

З. кавалак жалеза.

7. у знач выкл. здаро́ў (здаро́ва)! Ужыв. як прывітанне пры сустрэчы (разм.).

Будзь (або бывай) здароў — развітальнае пажаданне заставацца здаровым.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

белару́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; м. і ж.

Той, хто з пагардай ставіцца да фізічнай працы або не прывык да сур’ёзнай работы. Рука ў хлопца мазолістая, працавітая — сціснуў ён бацькаву так, што Іван Васільевіч, сам чалавек дужы, не беларучка, парадаваўся яго сіле. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мама́йдужы, здаровы, але неразумны’ (Янк. 3.). Укр., рус. дан. мама́й ’каменная баба ў стэпе’, славац. mamaj ’дурны, боўдзіла’. З тат. Mamai ’страшыдла, якім палохаюць дзяцей’ (Фасмер, 2, 565). Параўн. таксама ст.-цюрк. mama ’бык, які знаходзіцца ў цэнтры тока ў час малацьбы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)