family tree [ˌfæməliˈtri:] n. радаво́д, генеалагі́чнае дрэ́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bark3 [bɑ:k]n. кара́ (дрэва); луб

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sandalwood [ˈsændlwʊd] n. bot. санда́л, санда́лавае дрэ́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мінда́ль, -я і -ю, м.

1. -я, мн. -і, -яў. Паўднёвае дрэва сямейства ружавых з пладамі ў выглядзе арэхаў авальнай формы.

2. -ю, зб. Плады гэтага дрэва.

|| прым. мінда́льны, -ая, -ае.

М. арэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

мірабе́ль, -я і -ю, м.

1. -я, мн. -і, -яў. Пладовае дрэва сямейства ружавых, падобнае на сліву.

2. -ю, зб. Дробныя жоўтыя плады гэтага дрэва.

|| прым. мірабе́левы, -ая, -ае і мірабе́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

эўкалі́пт, -а і -у, М -пце, мн. -ы, -аў, м.

1. -а. Паўднёвае вечназялёнае дрэва, якое вельмі хутка расце і дасягае вялікіх памераў.

2. -у, адз. Драўніна гэтага дрэва.

|| прым. эўкалі́птавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

mahoniowy

з чырвонага дрэва; колеру чырвонага дрэва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абрыко́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Паўднёвае фруктовае дрэва з жоўта-чырвонымі салодкімі пладамі з буйной костачкай, а таксама плод гэтага дрэва.

|| прым. абрыко́савы, -ая, -ае і абрыко́сны, -ая, -ае.

Абрыкосавы джэм.

Абрыкосная костачка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

саксау́л, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -а. Невысокае бязлістае сярэднеазіяцкае дрэва (або хмызняк), якое расце ў саланчаковых пустынях.

2. -у. Драўніна гэтага дрэва.

|| прым. саксау́лавы, -ая, -ае і саксау́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

слі́ва, -ы, мн. -ы, сліў, ж.

Фруктовае дрэва сямейства ружакветных з невялікімі сакавітымі пладамі жоўтага, ліловага і іншага колеру з костачкай у сярэдзіне, а таксама плод гэтага дрэва.

|| прым. слі́вавы, -ая, -ае.

С. джэм.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)