хары́зма
(
1) выключная адоранасць (аб святых);
2) высокі аўтарытэт, заснаваны на ўменні падначальваць іншых сваёй волі.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
хары́зма
(
1) выключная адоранасць (аб святых);
2) высокі аўтарытэт, заснаваны на ўменні падначальваць іншых сваёй волі.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
◎ Нашчама́ць ’нашчапаць’: нашчапай шчэпак (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вымо́ўнасць ’вобразнасць,
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Рыжо́віна ’праслойка мяса ў сале’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
dar, ~u
1.
2.
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
неўвяда́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Такі, які не вяне, які застаецца свежым.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Bene merenti bene profuerit, male merenti par erit
Таму, хто cee дабро, адплацяць дабром, хто сее зло ‒ злом.
Сеющему добро отплатят добром, сеющему зло ‒ злом.
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
hojny
hojn|yшчодры; багаты;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
◎ Ле́таўнік ’дровы, назапашаныя летам на наступны год’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)