hammer

[ˈhæmər]

1.

n.

1) мо́лат -а, малато́к -ка́ m.

2) малато́чак -ка m. (у ро́зных мэхані́змах)

3) уда́рнік -а m. (у па́льнай збро́і)

4) Anat. малато́чак -ка m. (вушна́я ко́стачка)

to come or go under the hammer — быць прада́дзеным з малатка́ (на аўкцыёне)

hammer and tongs — усі́мі сі́ламі

2.

v.t.

1) біць, заганя́ць, прыбіва́ць малатко́м

2) кава́ць; зьбіва́ць (як малатко́м)

3) дзяўбці́, убіва́ць

to hammer into one’s head — убіва́ць каму́ ў галаву́

4) дабіва́цца чаго́ вялі́кімі намага́ньнямі

to hammer at — упа́рта працава́ць над чым

•

- hammer and sickle

- hammer away

- hammer out

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ánsetzen

1.

vt

1) ста́віць, падстаўля́ць

das Glas ~ — падно́сіць шкля́нку да ро́та

2) прымацо́ўваць

Knöpfe ~ — прышыва́ць гу́зікі

3) вызнача́ць, устана́ўліваць, назнача́ць

4) пачына́ць, бра́цца (за што-н.)

5)

fleisch ~ — таўсце́ць, паўне́ць

2.

vi

1) пачына́ць, спрабава́ць (што-н.)

2) асяда́ць, адклада́цца

3) бат. прыня́цца; распусці́цца

4) муз.

ríchtig ~ — браць пра́вільны тон

5) павялі́чвацца, расці́

Sprösslinge ~ — пуска́ць па́расткі

6)

etw. auf (A) ~ — дамага́цца; дабіва́цца чаго́-н.

er setzt es daráuf an — ён таго́ і дамага́ецца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sięgać

sięga|ć

незак.

1. працягваць;

~ć ręką po co — працягваць руку па што;

~ć do kieszeni — лезці ў кішэню;

~ć po sławę — дабівацца славы;

~ć po władzę — дамагацца ўлады;

~ć średniowiecza — сягаць у сярэднявечча;

2. даходзіць, дасягаць;

straty ~ły milionów — страты дасягалі мільёнаў;

nasza współpraca sięgać roku 1980 — нашае супрацоўніцтва пачалося ў 1980 годзе;

woda sięgać do pasa — вада дасягае (даходзіць да) пояса;

~ć pamięcią — ўзгадваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wzgląd, ~ędu

wzgl|ąd

м.

1. меркаванне; прычына; акалічнасць;

2. улік чаго; узяцце пад увагу;

mieć ~ąd — прымаць (браць) пад увагу;

mieć na ~ędzie — мець на ўвазе (на прымеце);

3. прыхільнасць;

okazywać ~ędy — праяўляць прыхільнасць; аказваць знакі ўвагі;

ubiegać się o ~ędy — дабівацца прыхільнасці;

przez ~ąd — беручы пад увагу;

pod tym ~ędem — у гэтых адносінах;

pod każdym ~ędem — ва ўсіх адносінах;

pod żadnym ~ędem — ні ў якім разе;

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

win [wɪn] v. (won)

1. перамага́ць, выйграва́ць;

win a war вы́йграць вайну́;

win a contest перамагчы́ ў спабо́рніцтве;

win a prize атрыма́ць прыз;

win at cards вы́йграць у ка́рты;

win hands down infml атрыма́ць лёгкую перамо́гу;

win a championship sport заваява́ць першынство́;

win on points sport вы́йграць па ачка́х;

win four goals to nil sport вы́йграць з лі́кам 4:0

2. заслу́жваць; дабіва́цца;

win respect заваява́ць пава́гу;

win compassion вы́клікаць спачува́нне

♦

win free вы́брацца з ця́жкага стано́вішча;

win one’s spurs fml дасягну́ць сла́вы;

win or lose ≅ ці пан, ці прапа́ў; ці паска́чаш, ці папла́чаш

win away [ˌwɪnəˈweɪ] phr. v.

1. адня́ць, адбі́ць

2. вы́рвацца, адбі́цца

win back [ˌwɪnˈbæk] phr. v. адваява́ць, адыгра́ць;

win some money back адыгра́ць крыху́ гро́шай;

win back a territory адбі́ць тэрыто́рыю

win out [ˌwɪnˈaʊt] phr. v. infml прабіва́цца; пераадо́льваць;

win out to recovery вы́здаравець пасля́ ця́жкай хваро́бы

win over [ˌwɪnˈəʊvə] phr. v. схілі́ць (каго-н.) на свой бок, перакана́ць

win round [ˌwɪnˈraʊnd] phr. v. =

win overwin through [ˌwɪnˈθru:] phr. v. infml = win out

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Stélle

f -, -n ме́сца, пункт

etw. an die ríchtige ~ stéllen — паста́віць што-н. на ме́сца

an ~ (G, von D) — заме́ст (каго-н., чаго-н.)

an j-s ~ tréten* — замяшча́ць каго́-н.; стаць [заня́ць] чыё-н. ме́сца

sich an j-s ~ versétzen — паста́віць сябе́ на чыё-н. ме́сца

nicht von der ~! — ні з ме́сца!

die Zahl 100 hat drei ~n — 100 – трохзна́чны лік

2) ме́сца, yры́вак, ча́стка; мо́мант; паса́ж

3) ме́сца, паса́да, рабо́та, слу́жба

sich um éine ~ bewérben* — дабіва́цца ме́сца

4) шта́тная адзі́нка

5) інста́нцыя, устано́ва

6)

auf der ~ — неадкла́дна

an Ort und ~ sein — быць на ме́сцы

zur ~ sein — вайск. прыбы́ць, з’яві́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

шука́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што і чаго.

1. Старацца знайсці, выявіць (скрытае, схаванае, згубленае). Дрыготкімі ад узрушанасці рукамі .. [Маша] шукае плацце і не можа знайсці. Мележ. Было чуваць, як .. [незнаёмы] атрасаецца ад дажджу, доўга выцірае ногі і шукае ўпоцемках клямку. Грахоўскі. Памуляліся швагры — нічога не зробіш: трэба ехаць шукаць кабыліцу. Якімовіч. [Крамарэвіч] доўга шукаў сцежкі. Чорны. // Займацца пошукамі, старацца даведацца пра наяўнасць, месцазнаходжанне каго‑, чаго‑н. Шукаць кватэру. □ Як толькі прыходзіў свежы нумар газеты, Міхалка з нецярплівасцю шукаў на яе слупках сваю карэспандэнцыю. Бядуля. [Таня] мусіла брыгадзіра шукаць, а брыгадзір, сказалі ёй, недзе ля трактара, у полі. Гроднеў. // Прабівацца, рабіць праход, выйсце адкуль‑н. Глядзі — скрозь ковы ледзяныя Сачацца кропелькі жывыя, Дарогу новую шукаюць І лёд вадою заліваюць. Колас. Туман. Раса шукае выйсця — Стрывожаная вецярком, З пажоўклых жылаватых лісцяў, Нібы з далоняў, лье цурком. Панчанка.

2. Дабівацца, патрабаваць чаго‑н., старацца атрымаць што‑н. Шукаць сустрэч. Шукаць дапамогі. □ Вольга Аляксандраўна доўга шукала работы. Новікаў. [Шабуня] нібы шукаў падтрымкі ў камісара. Мележ. Верка ўпарта шукала выпадку бліжэй пазнаёміцца з Косцем. Карпюк. // Імкнуцца, крочыць да чаго‑н. новага, перадавога, больш дасканалага. Шукаць, ствараць Такое трэба нам сугучча, Дзе б сэрца Леніна жыло, — Яно да дружбы неўміручай Народы нашы прывяло. А. Александровіч. — Цьфу! Якая гэта агіднасць! — думаў далей малады настаўнік: — Жывеш, складаеш планы, чагось шукаеш, чагось дабіваешся, спадзяешся, а прыйдзе час — і ты будзеш труп, гніль, спажытак чарвей. Колас.

•••

Бобу ў гаросе шукаць — рабіць што‑н. бяссэнснае, недарэчнае, бязмэтнае.

З хлеба крошак шукаць — быць незадаволеным тым, што ёсць, рэальна існуе.

Удзень са свечкаю (днём з агнём) шукаць — пра тое, што вельмі цяжка, немагчыма адшукаць, знайсці.

Цераз хлеб ды хлеба шукаць — ад добрага ды шукаць лепшага.

Шукаць вачамі — імкнуцца ўбачыць каго‑, што‑н. [Партызаны] вярнуліся ў сасоннік, дзе Шура начаваў, — ён шукаў вачамі мясціну, выкладзеную хваёвымі лапкамі, і не знаходзіў. Навуменка.

Шукаць ветру (лавіць вецер) у полі — пра марныя пошукі каго‑н.

Шукаць гуза — нарывацца на непрыемнасці.

Шукаць дурняў — старацца абхітрыць, падмануць каго‑н.; хітрасцю прымушаць каго‑н. рабіць што‑н.

Шукаць лёгкага хлеба — пазбягаць цяжкасцей, старацца ўсё рабіць, не прыкладаючы ўласнай працы, намаганняў.

Шукаць пятлі на шыю — лезці ў небяспечныя, рызыкоўныя справы.

Шукаць слоў (слова) — з цяжкасцю падбіраць патрэбныя словы, мець цяжкасці з выражэннем думак.

Шукаць учарашняга дня — спадзявацца вярнуць тое, што назаўсёды страчана, чаго ўжо няма.

Шукаць як хлеба — надта шчыра, старанна шукаць чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пресле́довать несов.

1. прасле́даваць, перасле́даваць; (гнаться) гна́цца (за кім); (гнать, подвергать гонениям) гнаць; (притеснять) прыгнята́ць, уціска́ць;

пресле́довать врага́ по пята́м прасле́даваць (перасле́даваць, гнаць) во́рага па пята́х;

реа́кция пресле́довала передовы́х де́ятелей нау́ки и культу́ры рэа́кцыя прасле́давала (перасле́давала, прыгнята́ла, уціска́ла) перадавы́х дзе́ячаў наву́кі і культу́ры;

2. перен. не дава́ць спако́ю (каму, чаму); (угнетать) гнясці́; (мучить) му́чыць; (докучать) дакуча́ць, надакуча́ць; назаля́ць (каму, чаму); (донимать) дайма́ць (каго, што), дапяка́ць (каму, чаму);

мысль о мое́й оши́бке пресле́дует меня́ ду́мка аб маёй памы́лцы не дае́ мне спако́ю (му́чыць мяне́, гняце́ мяне́);

3. (стремиться к чему-л.) мець на ўва́зе (што); (стремиться к чему) імкну́цца да чаго́; (добиваться) дабіва́цца; дамага́цца (чаго); (заботиться о чём-л.) клапаці́цца (пра што), дбаць (пра што);

пресле́довать свои́ интере́сы клапаці́цца (дбаць) пра свае́ інтарэ́сы;

пресле́довать цель мець на мэ́це, ста́віць сабе́ мэ́тай;

пресле́довать коры́стные це́ли мець (ста́віць) кары́слівыя мэ́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)