2. (не общегосударственный) ме́стный; перифери́йный;
○ ~вая прамысло́васць — ме́стная промы́шленность;
м. час — ме́стное вре́мя
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
jerky[ˈdʒɜ:ki]adj.
1. рэ́зкі, пары́вісты; су́таргавы;
jerky movements су́таргавыя ру́хі;
jerky speech адры́вістая гаво́рка;
We had a jerky ride. У дарозе нас моцна трэсла.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
манало́г, ‑а, м.
Працяглая гаворка, словы дзеючай асобы ў літаратурным творы, звернутыя да другой асобы або да самога сябе ці непасрэдна да гледача. Маналог Гамлета. Маналог Карнейчыка ў п’есе К. Крапівы «Канец дружбы».
[Грэч. monologos ад mónos — адзін і logos — слова, гаворка.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гармі́дар, ‑у, м.
Разм. Гучная бязладная гаворка наперабой; шум, вэрхал. Адразу падняўся гармідар. Кожны хацеў першы выказаць сваю думку.Карпюк.Троху-патроху ўзнялася жвавая гамонка, якая нарэшце перайшла ў тлумны гармідар.Зарэцкі.// Беспарадак, неразбярыха.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падкрэ́слены, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад падкрэсліць.
2.узнач.прым. На які хочуць звярнуць увагу. Карызну здалася гэтая далікатнасць занадта паспешнай, падкрэсленай.Зарэцкі.Гаворка зрабілася адразу нейкай падкрэсленай і халаднаватай.Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пажваве́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Разм. Стаць жвавым, жвавейшым. Выпіўшы малака, дзеці пажвавелі.Ставер.Праз нейкі час людзі ступілі [з балота] на цвёрды грунт і адразу пажвавелі.Шчарбатаў.Пажвавела гаворка, пачуўся нечы звонкі бесклапотны смех.Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Idióm
n -s, -e лінгв.
1) ідыёма, ідыяматы́чны вы́раз
2) ідыём, дыяле́кт, гаво́рка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
падо́бны, -ая, -ае.
1. Які мае падабенства з кім-, чым-н., нагадвае каго-, што-н.
Падобныя з твару.
2. Такі, як гэты (пра які ідзе гаворка).
Другі п. выпадак здарыўся ў іншым месцы.
3. У геаметрыі: тоесны па форме, але розны па велічыні.
Падобныя трохвугольнікі.
○
І падобнае (скарочана на пісьме «і пад.») — ужыв. ў канцы пералічэння тоесных прадметаў, з’яў і інш.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
распе́ў, ‑спеву, м.
Працяжны напеў, мелодыя як характэрная рыса спеву. // Напеўнае вымаўленне (гаворка, чытанне). [Багдановіч] — чытае — глухім, нізкім распевам аб тых, хто ў цяжкі час выракся Айчыны, аб тых, што забылі, як можна пакутаваць за яе.«Маладосць».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
це́сцеў, ‑ева.
Які мае адносіны да цесця, які належыць цесцю. Цесцеў дом. Цесцева гаспадарка. □ Цесцева гаворка паддала .. [Няміру] ўпартасці.Чорны.Знайсці даўно ён мог прытулак, Дзе стрэнуць, быццам жаніха. Але прымацкі ложак мулак, Не грэе цесцева страха.Гаўрусёў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)