Разм. Гучная бязладная гаворка наперабой; шум, вэрхал. Адразу падняўся гармідар. Кожны хацеў першы выказаць сваю думку.Карпюк.Троху-патроху ўзнялася жвавая гамонка, якая нарэшце перайшла ў тлумны гармідар.Зарэцкі.// Беспарадак, неразбярыха.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)