Паведамле́нне ’дзеянне паводле дзеясл. паведамляць — паведаміць, тое, аб чым паведамляюць; дакумент, які ўтрымлівае звесткі аб чым.-н.’ (ТСБМ). Дэрыват ад паведаміць (гл. ведаць); апошняе калькіруе польск. powiadamiać (Гіст. лекс., 256).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
паднаго́тная, ‑ай, ж.
Разм. Праўда, ісціна, падрабязнасці чаго‑н., якія старанна ўтойваюцца. Ведаць усю паднаготную. □ Некаторыя празаічныя творы Коласа («Выбар старшыні», «Андрэй-выбаршчык») крытыкуюць камедыю выбараў органаў царскай улады, раскрываюць усю паднаготную гэтых выбараў. «Полымя».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Пасве́дчанне ’пацвярджэнне’ (ТСБМ, Нас.), пасвядчэ́нне ’засведчанне’ (Яруш.). Да пасве́дчыць ’сцвердзіць, засведчыць што-н.’, ’выступіць у ролі сведкі’ < све́дка (гл.) < ве́даць. Станаўленне бел. лексем адбывалася пад уплывам польск. poświadczenie, poświadczyć, świadek ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
gen [dʒen] n. BrE, infml (on) інфарма́цыя, (праўдзівыя або поўныя) зве́сткі;
I want all the gen on him. Я хачу ведаць пра яго ўсё.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
full3 [fʊl] adv.
1. пра́ма;
full in the face/eyes пра́ма ў твар/у во́чы
2. ве́льмі;
know full well ве́льмі до́бра ве́даць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
kénnen
* vt ве́даць, знаць, быць знаёмым (з кім-н., з чым-н.)
kein Maß ~ — не ве́даць ме́ры
sich vor Zorn nicht ~ — не по́мніць сябе́ ад гне́ву
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
cognizance
[ˈkɑ:gnɪzəns]
n.
1) ве́даньне n.; усьведамле́ньне, разуме́ньне n.
to have cognizance of plots — ве́даць пра змо́вы
2) юрысды́кцыя, адка́знасьць f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
acquainted [əˈkweɪntɪd] adj. : be acquainted with smb. ве́даць каго́-н. асабі́ста;
get/become acquainted (па)знаёміцца;
be acquainted with smth. быць знаёмым з чым-н.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
◎ Няве́га ’няветлівы чалавек’ (круп., Макар.). Зыходнай магла быць форма тыпу рус. невежа ’цёмны, неадукаваны чалавек’ (< *ne‑vedja, гл. ведаць), тады канец слова перароблены ў выніку экспрэсіўнай дэпалаталізацыі з мэтай «агрублення», параўн. Сярога і Сярожа.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ачарні́ць, ачарню, ачэрніш, ачэрніць; зак., каго-што.
1. Зрабіць чорным, афарбаваць у чорны колер.
2. перан. Узвесці паклёп, абгаварыць; зняславіць. [Паўлінка:] Гэта ж трэба ведаць, столькі мой тата на.. [Якіма] усякай дарэмшчыны пагаварыў і ачарніў, а.. [Якім] хоць бы што. Купала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)