бе́ла-чырво́на-бе́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бе́ла-чырво́на-бе́лы бе́ла-чырво́на-бе́лая бе́ла-чырво́на-бе́лае бе́ла-чырво́на-бе́лыя
Р. бе́ла-чырво́на-бе́лага бе́ла-чырво́на-бе́лай
бе́ла-чырво́на-бе́лае
бе́ла-чырво́на-бе́лага бе́ла-чырво́на-бе́лых
Д. бе́ла-чырво́на-бе́ламу бе́ла-чырво́на-бе́лай бе́ла-чырво́на-бе́ламу бе́ла-чырво́на-бе́лым
В. бе́ла-чырво́на-бе́лы (неадуш.)
бе́ла-чырво́на-бе́лага (адуш.)
бе́ла-чырво́на-бе́лую бе́ла-чырво́на-бе́лае бе́ла-чырво́на-бе́лыя (неадуш.)
бе́ла-чырво́на-бе́лых (адуш.)
Т. бе́ла-чырво́на-бе́лым бе́ла-чырво́на-бе́лай
бе́ла-чырво́на-бе́лаю
бе́ла-чырво́на-бе́лым бе́ла-чырво́на-бе́лымі
М. бе́ла-чырво́на-бе́лым бе́ла-чырво́на-бе́лай бе́ла-чырво́на-бе́лым бе́ла-чырво́на-бе́лых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бел-чырво́на-бе́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бел-чырво́на-бе́лы бел-чырво́на-бе́лая бел-чырво́на-бе́лае бел-чырво́на-бе́лыя
Р. бел-чырво́на-бе́лага бел-чырво́на-бе́лай
бел-чырво́на-бе́лае
бел-чырво́на-бе́лага бел-чырво́на-бе́лых
Д. бел-чырво́на-бе́ламу бел-чырво́на-бе́лай бел-чырво́на-бе́ламу бел-чырво́на-бе́лым
В. бел-чырво́на-бе́лы (неадуш.)
бел-чырво́на-бе́лага (адуш.)
бел-чырво́на-бе́лую бел-чырво́на-бе́лае бел-чырво́на-бе́лыя (неадуш.)
бел-чырво́на-бе́лых (адуш.)
Т. бел-чырво́на-бе́лым бел-чырво́на-бе́лай
бел-чырво́на-бе́лаю
бел-чырво́на-бе́лым бел-чырво́на-бе́лымі
М. бел-чырво́на-бе́лым бел-чырво́на-бе́лай бел-чырво́на-бе́лым бел-чырво́на-бе́лых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сі́не-чырво́на-бе́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сі́не-чырво́на-бе́лы сі́не-чырво́на-бе́лая сі́не-чырво́на-бе́лае сі́не-чырво́на-бе́лыя
Р. сі́не-чырво́на-бе́лага сі́не-чырво́на-бе́лай
сі́не-чырво́на-бе́лае
сі́не-чырво́на-бе́лага сі́не-чырво́на-бе́лых
Д. сі́не-чырво́на-бе́ламу сі́не-чырво́на-бе́лай сі́не-чырво́на-бе́ламу сі́не-чырво́на-бе́лым
В. сі́не-чырво́на-бе́лы (неадуш.)
сі́не-чырво́на-бе́лага (адуш.)
сі́не-чырво́на-бе́лую сі́не-чырво́на-бе́лае сі́не-чырво́на-бе́лыя (неадуш.)
сі́не-чырво́на-бе́лых (адуш.)
Т. сі́не-чырво́на-бе́лым сі́не-чырво́на-бе́лай
сі́не-чырво́на-бе́лаю
сі́не-чырво́на-бе́лым сі́не-чырво́на-бе́лымі
М. сі́не-чырво́на-бе́лым сі́не-чырво́на-бе́лай сі́не-чырво́на-бе́лым сі́не-чырво́на-бе́лых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чырво́на-сі́не-бе́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чырво́на-сі́не-бе́лы чырво́на-сі́не-бе́лая чырво́на-сі́не-бе́лае чырво́на-сі́не-бе́лыя
Р. чырво́на-сі́не-бе́лага чырво́на-сі́не-бе́лай
чырво́на-сі́не-бе́лае
чырво́на-сі́не-бе́лага чырво́на-сі́не-бе́лых
Д. чырво́на-сі́не-бе́ламу чырво́на-сі́не-бе́лай чырво́на-сі́не-бе́ламу чырво́на-сі́не-бе́лым
В. чырво́на-сі́не-бе́лы (неадуш.)
чырво́на-сі́не-бе́лага (адуш.)
чырво́на-сі́не-бе́лую чырво́на-сі́не-бе́лае чырво́на-сі́не-бе́лыя (неадуш.)
чырво́на-сі́не-бе́лых (адуш.)
Т. чырво́на-сі́не-бе́лым чырво́на-сі́не-бе́лай
чырво́на-сі́не-бе́лаю
чырво́на-сі́не-бе́лым чырво́на-сі́не-бе́лымі
М. чырво́на-сі́не-бе́лым чырво́на-сі́не-бе́лай чырво́на-сі́не-бе́лым чырво́на-сі́не-бе́лых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Су́хмаркі ’бездажджавыя хмаркі, белыя воблачкі’ (Сцяшк.), су́хмарак ’воблака’ (Нар. Гом.). З су- і хмарка, гл. хмара.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Абеленыя землі, гл. Белыя землі

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Абельныя землі, гл. Белыя землі

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Камары́сы ’колер поўсці ў свойскіх жывёл, калі па чорнай ці бурай поўсці раскіданы белыя рысачкі ці кропелькі’ (КЭС, лаг.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

крывяны́ кровяно́й;

чырво́ныя ~ны́я ша́рыкі — кра́сные кровяны́е ша́рики;

бе́лыяы́я ша́рыкі — бе́лые кровяны́е ша́рики

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грыбо́вішча, ‑а, ж.

Разм. Месца ў лесе, дзе грыбы вырастаюць сем’ямі. Грыбы па бацькавых грыбовішчах раслі вялікія, з тоўстымі ядранымі каранямі і белыя-белыя, як сыр. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)