ко́лер, -ру м.

1. (окраска) цвет;

чырво́ны к. — кра́сный цвет;

асно́ўныя ~ры — основны́е цвета́;

к. тва́ру — цвет лица́;

2. жив. ко́лер;

◊ зіхаце́ць (пераліва́цца) усі́мі ко́лерамі (вясёлкі) — игра́ть все́ми цвета́ми (ра́дуги)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераво́зчык, ‑а, м.

1. Той, хто займаецца перавозам цераз раку, возера.

2. Той, хто займаецца якімі‑н. перавозкамі.

3. Птушка сямейства сяўцоў з шаравата-бурай спінкай і белым брушкам. (Назва дадзена за манеру пералятаць са свістам з берага на бераг над самай вадой.) Асабліва багата на Піншчыне кулікоў. Тут прадстаўлены амаль усе асноўныя іх віды — кнігаўкі, турухтаны, .. перавозчыкі. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hump​1 [hʌmp] n.

1. узго́рак, паго́рак, грудо́к

2. горб

3. буго́р

♦

get/take the hump BrE, infml зажуры́цца, затужы́ць, раскі́снуць; паве́сіць нос;

be over the hump пераадо́лець асно́ўныя ця́жкасці (у якой-н. справе, рабоце, хваробе і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

іегаві́ст

(ад ст.-яўр. Jahwe = імя бога ў юдаізме)

член хрысціянскай секты, заснаванай у 1872 г. ў ЗША; прызнаюць адзіным богам Іегову, адвяргаюць асноўныя хрысціянскія догматы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

неаламаркі́зм

(ад неа- + ламаркізм)

сукупнасць эвалюцыйных канцэпцый, якія намагаюцца абгрунтаваць і развіць ідэалістычныя і механістычныя бакі вучэння Ж.-Б. Ламарка; асноўныя кірункі неаламаркізму — механаламаркізм, орталамаркізм, псіхаламаркізм.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

энцыклапе́дыя

(фр. encyclopedie, ад гр. enkyklopaideia = круг ведаў)

навуковы даведачны дапаможнік у форме слоўніка, дзе звычайна даюцца асноўныя звесткі па ўсіх або па асобных галінах ведаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

КУ́СЦІК,

нізкарослая моцнагалінастая з адраўнелымі парасткамі расліна, у якой адсутнічае ярка выражанае галоўнае сцябло. Выш. 5—60 см, звычайна з доўгім карэнішчам (брусніцы, чарніцы і інш.). Асноўныя надземныя парасткі жывуць 5—10 гадоў. Пераважаюць у раслінным покрыве тундраў, часам утвараюць суцэльны ярус у хваёвых лясах, растуць на высакагор’ях, сфагнавых балотах.

т. 9, с. 58

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

энцыклапе́дыя

(фр. encyclopédie < лац. encyclopaedia, ад гр. enkyklopaedia = круг ведаў)

навуковае даведачнае выданне ў выглядзе слоўніка, дзе даюцца асноўныя звесткі па ўсіх або па асобных галінах ведаў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

азначэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. азначаць — азначыць (у 1 знач.).

2. Абагульненне, якое раскрывае змест, сэнс чаго‑н., характарызуе асноўныя рысы чаго‑н.; вывад. Сэнсавае азначэнне. Вобразныя азначэнні. Мастацкія азначэнні. □ Што значыць даць «азначэнне»? Гэта значыць перш за ўсё падвесці данае паняцце пад іншае, больш шырокае. Ленін.

3. Даданы член сказа, які абазначае прыкмету, уласцівасць другога члена сказа і адказвае на пытанні: які? чый? каторы?

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

марфаструкту́ры

(ад гр. morphe = форма + структура)

буйныя формы рэльефу зямной паверхні (нізіны, раўніны, плато, горныя кражы і інш.), асноўныя рысы якіх абумоўлены эндагеннымі працэсамі пры ўзаемадзеянні з экзагеннымі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)