асно́ўны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асно́ўны |
асно́ўная |
асно́ўнае |
асно́ўныя |
| Р. |
асно́ўнага |
асно́ўнай асно́ўнае |
асно́ўнага |
асно́ўных |
| Д. |
асно́ўнаму |
асно́ўнай |
асно́ўнаму |
асно́ўным |
| В. |
асно́ўны (неадуш.) асно́ўнага (адуш.) |
асно́ўную |
асно́ўнае |
асно́ўныя (неадуш.) асно́ўных (адуш.) |
| Т. |
асно́ўным |
асно́ўнай асно́ўнаю |
асно́ўным |
асно́ўнымі |
| М. |
асно́ўным |
асно́ўнай |
асно́ўным |
асно́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кісло́тна-асно́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кісло́тна-асно́ўны |
кісло́тна-асно́ўная |
кісло́тна-асно́ўнае |
кісло́тна-асно́ўныя |
| Р. |
кісло́тна-асно́ўнага |
кісло́тна-асно́ўнай кісло́тна-асно́ўнае |
кісло́тна-асно́ўнага |
кісло́тна-асно́ўных |
| Д. |
кісло́тна-асно́ўнаму |
кісло́тна-асно́ўнай |
кісло́тна-асно́ўнаму |
кісло́тна-асно́ўным |
| В. |
кісло́тна-асно́ўны (неадуш.) кісло́тна-асно́ўнага (адуш.) |
кісло́тна-асно́ўную |
кісло́тна-асно́ўнае |
кісло́тна-асно́ўныя (неадуш.) кісло́тна-асно́ўных (адуш.) |
| Т. |
кісло́тна-асно́ўным |
кісло́тна-асно́ўнай кісло́тна-асно́ўнаю |
кісло́тна-асно́ўным |
кісло́тна-асно́ўнымі |
| М. |
кісло́тна-асно́ўным |
кісло́тна-асно́ўнай |
кісло́тна-асно́ўным |
кісло́тна-асно́ўных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
основоположе́ние ср. асно́ўныя пры́нцыпы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
азначэ́нне¹, -я, н.
1. гл. азначыць.
2. Абагульненне, якое раскрывае сэнс, змест чаго-н., характарызуе асноўныя рысы чаго-н.
Даць правільнае а. слова.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
палажэ́нне, -я, мн. -і, -яў, н.
1. Звод правіл, законаў, якія датычацца чаго-н.
П. аб выбарах.
2. Навуковае сцверджанне, сфармуляваная думка.
Асноўныя палажэнні кнігі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мале́кула, -ы, мн. -ы, -кул, ж.
Найменшая часцінка рэчыва, якая захоўвае ўсе яго асноўныя хімічныя ўласцівасці.
М. складаецца з атамаў.
|| прым. малекуля́рны, -ая, -ае.
Малекулярная вага.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
осно́вныйII текст. асно́ўны;
осно́вные ни́ти асно́ўныя ні́ткі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тэ́зісны, ‑ая, ‑ае.
Які змяшчае асноўныя палажэнні, тэзісы. Тэзісная форма даклада.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мале́кула, ‑ы, ж.
Найменшая частачка рэчыва, якая захоўвае яго асноўныя хімічныя ўласцівасці.
[Фр. molécule ад лац. moles — маса.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэаніматало́гія, ‑і, ж.
Раздзел медыцыны, які вывучае асноўныя заканамернасці згасання і аднаўлення функцый арганізма.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)