character [ˈkærəktə] n.

1. хара́ктар; нату́ра;

a man of character чалаве́к з мо́цным хара́ктарам

2. уласці́васць, асаблі́васць

3. рэпута́цыя

4. персана́ж

5. асо́ба

6. лі́тара; іеро́гліф

7. comput. знак

♦

be in character with smth. адпавяда́ць чаму́-н.;

out of character неадпаве́дна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

disagree [ˌdɪsəˈgri:] v.

1. спрача́цца; не згаджа́цца;

I disagree with you. Я з вамі не згодзен/не згодны.

2. супярэ́чыць, не адпавяда́ць

3. (with) шко́дзіць; быць шко́дным, выкліка́ць нястра́ўнасць (пра клімат, ежу);

This climate disagrees with me. Гэты клімат мне не падыходзіць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

harmonize, BrE -ise [ˈhɑ:mənaɪz] v.

1. (with) гармані́раваць; адпавяда́ць, спалуча́цца;

Pink doesn’t harmonize with red. Ружовы не гарманіруе з чырвоным.

2. узгадня́ць, пагаджа́ць; суразме́рваць;

harmonize one’s wishes with one’s abilities суразме́рваць жада́нні з магчы́масцямі

3. (with) гарманізава́ць; зла́джана спява́ць і ігра́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

jibe​2 [dʒaɪb] v.

1. (at) насміха́цца, кпіць;

She always jibes at the errors he makes in speech. Яна пастаянна насміхаецца з памылак, якія ён робіць, калі гаворыць.

2. AmE, infml (with) супада́ць, адпавяда́ць;

Our opinions jibe. Нашы погляды абсалютна супадаюць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

станда́рт

(англ. standard = норма, узор, мерка)

1) узор, мадэль, эталон, якім павінна адпавядаць што-н. сваім памерам, формай, якасцю і г. д. (напр. с. вырабаў);

2) перан. нешта шаблоннае, што не мае ў сабе нічога арыгінальнага, творчага (напр. дзейнічаць па стандарту).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

gerécht

a справядлі́вы, пра́вільны; пра́ведны

um ~ zu sein — каб быць справядлі́вым

állen Ánforderungen ~ wérden — адпавяда́ць усі́м патрабава́нням

◊ in állen Sätteln ~ sein — быць ма́йстрам на ўсе́ ру́кі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zusámmenstimmen

vi

1) муз. быць настро́еным ва ўнісо́н

2) (mit D) спалуча́цца, гармані́раваць, супада́ць (з чым-н.); адпавяда́ць (чаму-н.)

die Ángaben stímmen zusámmen — да́ныя супада́юць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пярэ́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; незак.

1. Выказваць нязгоду з кім‑, чым‑н., прыводзіць доказ супраць чаго‑н. Калі Вера спрачалася з Кузьмой адна, тады ў яе хапала і смеласці пярэчыць, і упэўненасці ў сваёй праваце, і важкімі здаваліся аргументы. Дуброўскі. Іван Барай чакаў, што калі той [Кавалёў] пачне пярэчыць, то ў яго запасе ёсць яшчэ аргументы. Чарнышэвіч. Бацька і маці.. не пярэчылі сыну, калі той восенню зноў пачаў збірацца ў дарогу. С. Александровіч.

2. Не адпавядаць чаму‑н., мець у сабе супярэчнасць. Калі Сяргей пачуў ад бацькі, што яго збіраюцца ўзяць на работу ў райком, ён спачатку разгубіўся. Гэта пярэчыла яго планам. Сіўцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задаво́ліць (выканаць) erfüllen vt;

задаво́ліць жада́нне éinen Wunsch erfüllen, éinem Wunsch náchkommen*;

2. (прынесці задавальненне) befríedigen vt, zufríeden stéllen;

3. (забяспечыць) versórgen vt, verséhen* vt (чым-н. mit D);

4. (адпавядаць) entspréchen* vi; genügen vi;

задаво́ліць усе́ патрабава́нні állen Ánforderungen gerécht wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

zútreffen

vi (s)

1) адпавяда́ць рэчаі́снасці

2) здзяйсня́цца, апра́ўдвацца; адно́сіцца, даты́чыць

das trifft für álle zu — гэ́та даты́чыцца ўсі́х

das dürfte nicht ganz ~ — гэ́та не зусі́м так

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)