рыбапрамысло́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да здабычы, апрацоўкі рыбы, ракападобных і інш., прыгатавання прадуктаў з іх і пад. Рыбапрамысловы камбінат. Рыбапрамысловы раён.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэ́йтынг, ‑а, м.

Спец. Індывідуальны лікавы каэфіцыент ацэнкі сілы гульні гросмайстра (шахмат, шашак). Найвышэйшы асабісты рэйтынг мае чэмпіён свету па шахматах Анатоль Карпаў.

[Англ. rating — ацэнка, клас, разрад.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэкагнасцыро́вачны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да рэкагнасцыроўкі. Рэкагнасцыровачны паход. Рэкагнасцыровачныя работы.

2. Які робіцца для доследу, для вызначэння якасці. Рэкагнасцыровачны пасеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэспубліка́нскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да рэспублікі. Рэспубліканская партыя.

2. Які дзейнічае ў межах адной з рэспублік Саюза ССР. Рэспубліканская бібліятэка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

с, нескл., н.

1. Дзевятнаццатая літара беларускага алфавіта, якая мае назву «эс». Вялікае С. Каліграфічнае с.

2. Глухі, свісцячы, пярэднеязычны, шчылінны зычны гук.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сакра́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Кніжн. Тое, што і сакраментальны (у 1 знач.).

2. Спец. Які мае адносіны да крыжа (у 5 знач.); крыжавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сакрамента́льны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн.

1. Які мае адносіны да рэлігійнага культу; абрадавы, рытуальны. // Свяшчэнны, варты пакланення.

2. Традыцыйны, які стаў звычаёвым. Сакраментальная фраза.

[Лац. sacramentalis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самалётны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да самалёта. Самалётнае абсталяванне. // Прызначаны для самалётаў. Расклад самалётных рэйсаў. // Што ажыццяўляецца пры дапамозе самалётаў. Самалёты спорт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

серавадаро́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Злучэнне серы з вадародам — газ, які ўтвараецца пры гніенні бялковых рэчываў і мае рэзкі непрыемны пах тухлых яец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіені́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сіеніту, уласцівы яму; які ўтрымлівае ў сабе сіеніт. Сіенітавы масіў. // Зроблены з сіеніту. Сіенітавая абліцоўка будынка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)