завы́ць сов. завы́ть, взвыть;
дзе́сьці ~вы́ў саба́ка — где́-то завы́ла соба́ка;
~вы́ла сірэ́на — завы́ла сире́на;
з. ад бо́лю — завы́ть (взвыть) от бо́ли;
◊ во́ўкам з. — во́лком завы́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
шчупа́к, -ка́ м. щу́ка ж.;
◊ на то́е і ш. у мо́ры, каб кара́сь не драма́ў — посл. на то и щу́ка в мо́ре, чтоб кара́сь не дрема́л
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
надда́ча ж.
1. (действие) наддава́нне, -ння ср., паддава́нне, -ння ср.; прыбаўле́нне, -ння ср., дадава́нне, -ння ср.;
2. (то, что наддано) прыба́ўка, -кі ж., дада́так, -тку м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
прико́рмка ж., разг.
1. (действие) прыручэ́нне, -ння ср., прыко́рмліванне, -ння ср.; прына́джванне, -ння ср.; падко́рмліванне, -ння ср.; см. прика́рмливать;
2. (то, чем прикармливают) прыко́рм, -му м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
перифразиро́вка ж.
1. перыфразо́ўка, -кі ж.;
2. (действие) перыфразо́ўка, -кі ж.; перыфразава́нне, -ння ср.; неоконч. перыфразо́ўванне, -ння ср.;
3. (то, что выражено перифразой) перыфразо́ўка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
перевя́зка ж.
1. (действие) перавя́званне, -ння ср., перавя́зка, -кі ж.;
сде́лать перевя́зку ра́ны зрабі́ць перавя́зку ра́ны;
2. (то, чем перевязано что-л.) разг. перавя́зка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Кагадзе́й ’мянушка асобы, якая часта ўжывае ў гаворцы адпаведнае слова’ (мін., Сцяц. БНС). Да кагадзе (гл.), што датычыць словаўтварэння, то паводле Сцяцко, Афікс. наз., 220, ад прыслоўя суфіксам ‑ей, пры гэтым афікс накладваецца на фінальны галосны. Да структуры параўн. балазе, балазей, адносна фузіі галосных у аснове і суфіксе гл. Сцяцко, там жа, 295.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ На́вуж ’наўскапыта, галопам’ (мсцісл., З нар.-сл.), навуш: «бегла навуш» (Куляшоў), у запісах Шымкевіча наводзь «очень быстро, во весь дух» (Грыг.). Няясна, магчыма, звязана з вуж- лы, в у иглы ’шпаркі, жвавы, борзды’; калі зыходзіць з навож, то да вазіць, везці, параўн. рус. науезд уехать, наудёр удрать, наулёт лететь і г. д.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Галадо́ў ’голад, галодны час’ (Нас.): «другі год галадоў церпім». Гэтай формы няма ў іншых усх.-слав. мовах (і ў іншых слав.). Калі гэта сапраўдны назоўнік, то яго можна лічыць вельмі рэдкай дыялектнай формай, утворанай ад дзеяслова галадава́ць зваротным словаўтварэннем. Але не хапае дадатковых даных, іншага матэрыялу, таму такое тлумачэнне застаецца вельмі праблематычным.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ганча́рушкі ’гліністая глеба’ (Сцяшк. МГ). Паколькі няма падобных роднасных форм і лексема гэта, здаецца, адзінкавае ўтварэнне ў зах. бел. гаворках, то дэталі яго паходжання застаюцца няяснымі. Ясна толькі адно: гэта слова звязана, відаць, з ганча́р 1. Дэталі словаўтварэння таксама вытлумачыць цяжка. А ці не паходзіць слова ганча́рушкі ад уласнай назвы *Ганчарушкі (< ганча́р)?
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)