1. Зрабіць чыстым (адтуліну, паглыбленне і пад. у чым‑н.). [Туравец] атрос пясок, які насыпаўся за каўнер, прачысціў вушы...Мележ.Багдан спыніў работу, прачысціў рубанак і прысеў на дошку ў чаканні.Дуброўскі.// Вызваліць ад чаго‑н. пэўную прастору; расчысціць. Прачысціць дарожку ад снегу. □ І больш чым на вярсту тады Прачысціў ён [вадзіцель] дарогу.Смагаровіч.
2. Часткова высякаючы, зрабіць больш рэдкім (лес, зараснік і пад.). Прачысціць сад. Прачысціць яблыні. Прачысціць лес.
3.перан.; і каго. Прабраць за што‑н. Я падумваў ужо аб парадку сходу, на якім патрэбна будзе прачысціць Міколу за марнатраўства грамадскіх сродкаў.Нядзведскі.Прачысцілі яго [нарыхтоўшчыка] на сходзе, Яшчэ вымову Запісалі ў пратакол.Корбан.
4. і без дап. Чысціць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Fortes fortuna adjuvat (Terentius)
Храбрым лес дапамагае.
Храбрым судьба помогает.
бел. Думка п’е ваду, а адвага — мёд. Бог не без міласці, казак не без долі. Бог шэльму меціць.
рус. Где отвага, там и счастье. Смелому Бог помогает. Смелость города берёт. На смелого собака лает, а трусливого рвёт.
фр. A cœur vaillant rien d’impossible (Нет ничего невозможного для храброго сердца).
англ. Fortune helps the brave (Судьба помогает смелым).
нем. Dem Mutigen hilft Gott (Храброму помогает Бог).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
наступа́цьнесов.
1. (ступать на кого-, что-л.) наступа́ть;
2.прям., перен. (приближаться с целью нападения) наступа́ть;
паступі́ў зага́д н. — поступи́л прика́з наступа́ть;
звер гро́зна ~па́ў на чалаве́ка — зверь гро́зно наступа́л на челове́ка;
чалаве́к ~па́е на пусты́ню — челове́к наступа́ет на пусты́ню;
3.перен. наступа́ть, надвига́ться;
лес то ~па́ў, то расступа́ўся — лес то надвига́лся (наступа́л), то расступа́лся;
◊ н. на пя́ты — (каму) наступа́ть на пя́тки (кому)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бескане́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які не мае пачатку і канца (у прасторы і часе). Час і прастора бесканечныя.
2. Празмерна доўгі, шырокі, глыбокі, працяглы і пад. Зноў сярод ніў бесканечных, шырокіх Іду, як калісь, у задуме цяпер я.Танк.Лес адвечны бесканечны Цягне, цягне гоман свой.Купала.
•••
Бесканечны дзесятковы дробгл. дроб.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
будо́ва, ‑ы; Рмн. ‑доў; ж.
1. Узаемнае размяшчэнне і сувязь састаўных частак, элементаў чаго‑н.; унутраная структура. Будова Сусвету. Будова атама. Будова гор. Будова механізма.
2. Тое, што будуецца; будынак, пабудова. За працу майстры атрымліваюць лес для будовы.Брыль.На ўзгорку, перад Тамашом, як на далоні, раскінуліся новыя будовы калгаса.Гурскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адкукава́ць, ‑кукую, ‑кукуеш, ‑кукуе; зак.
1.(1і2ас.неўжыв.). Кончыць, пераехаць кукаваць. Сарочы лес паціху шумеў, на нешта скардзіўся, навяваючы смутак. Зязюлі тут ужо адкукавалі, адлапаталі крыллямі.Няхай.
2.перан.Разм. Адбыць нейкі час у цяжкіх умовах. [Змітрук:] — У каталажцы дзесяць дзён адкукаваў і зноў іду да таго самага чорта.Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)