1. У патрэбнай меры, досыць. Дастаткова вялікі аб’ём ведаў.
2.узнач.вык. Даволі, хопіць. Вады ў нас дастаткова.// У спалучэнні з інф. дзеясловаў «сказаць», «напомніць» і пад. абазначае: варта толькі. Ганне здавалася, што дастаткова зайсці ў лес, каб без асаблівай цяжкасці знайсці партызан.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)