зо́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да золі, уласцівы ёй. Зольны туман. □ Зольная вільгаць абл[еплівала] ўсё: і дрэвы, і кусты, і густую ігліцу на зямлі. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жывёлагадо́ўчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да жывёлагадоўлі, звязаны з ёй. Ад Нёмана, які прыгожа выгінаецца ля жывёлагадоўчай фермы, ішоў на шырокі двор калгасны статак. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заво́зны, ‑ая, ‑ае.

1. Завезены адкуль‑н.; прывазны. Завознае насенне.

2. Які мае адносіны да завозу (у 2 знач.); з вялікім завозам. Завозны дзень на млыне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залатніко́вы 1, ‑ая, ‑ае.

Уст. Масаю ў адзін залатнік ​1. Залатніковая гірка.

залатніко́вы 2, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да залатніка ​2. Залатніковая каробка. Залатніковы параразмеркавальнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запа́лкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да запалкі. Запалкавая галоўка. // Прызначаны для захавання запалак. Запалкавая каробка. // Прызначаны для вырабу і продажу запалак. Запалкавая прамысловасць. Запалкавы аўтамат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зара́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да зарада(у) (у 1, 2 знач.). Зарадная скрынка.

2. Які служыць для зарадкі (у 1 знач.). Зараднае прыстасаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гандля́рскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да гандляра, гандлярства (у 1 знач.), уласцівы ім. Гандлярскі лексікон. Гандлярская хітрасць.

2. Заснаваны на ўласнай выгадзе. Гандлярская здзелка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гвардзе́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гвардыі, да гвардзейца, належыць ім. Гвардзейскі полк. Гвардзейскі значок. // Такі, як у гвардзейца. Гвардзейская выпраўка.

•••

Гвардзейскі мінамёт гл. мінамёт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіяцы́нтавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да гіяцынту (у 1 знач.). Гіяцынтавы пах.

2. Зроблены з гіяцынту (у 2 знач.); з гіяцынтам (гіяцынтамі). Гіяцынтавы пярсцёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брандма́йстар, ‑тра, м.

Уст. Начальнік пажарнай каманды. Не дрэнныя брандмайстар вочы мае: Надоечы Здалёк Убачыў ён дымок А дыму ж без агню, напэўна, не бывае. Крапіва.

[Ням. Brandmeister.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)