рэканструява́цца, ‑руюецца; зак. і незак.
1. Перабудавацца (перабудоўвацца), скласціся (складацца) па-новаму.
2. толькі незак. Зал. да рэканструяваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рээвакуі́равацца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца; зак. і незак.
1. Вярнуцца (варочацца) з эвакуацыі.
2. толькі незак. Зал. да рээвакуіраваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спава́жнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць спаважнага. Толькі ніяк не вязалася са спаважнасцю дзяўчыны яе гаворка — несціханая і смелая. Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
субстанцыялізава́цца, ‑зуюся, ‑зуешся, ‑зуецца; зак. і незак.
Спец.
1. Стаць (станавіцца) субстанцыяй.
2. толькі незак. Зал. да субстанцыялізаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
татуі́равацца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца; зак. і незак.
1. Зрабіць (рабіць) сабе татуіроўку.
2. толькі незак. Зал. да татуіраваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трэстава́цца, ‑туецца; зак. і незак.
1. Аб’яднацца (аб’ядноўвацца) у трэст, у трэсты.
2. толькі незак. Зал. да трэставаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
увартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што.
Усцерагчы. Вартаваў ён людскі супакой, Толькі дзе там яго ўвартуеш. Глебка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шабланізава́цца, ‑зуецца; зак. і незак.
1. Стаць (станавіцца) шаблонным (у 2 знач.).
2. толькі незак. Зал. да шабланізаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ві́да ’хутка, як толькі можна ўбачыць’ (Шат., Юрч.), відам ’мігам, умомант’ (Яўс.), куды віда ’хто куды, у розныя бакі разбягацца’ (Янк. БФ, КТС). Да від 1 (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ГЕРО́Й БЕЛАРУ́СІ,
ганаровае званне, вышэйшая ступень адзнакі і дзярж. ўзнагарода за выключныя заслугі перад дзяржавай і грамадствам, звязаныя з подзвігам, здзейсненым у імя свабоды, незалежнасці і росквіту Рэспублікі Беларусь. Уведзены Законам «Аб дзяржаўных узнагародах Рэспублікі Беларусь» ад 13.4.1995. Званне прысвойваецца Прэзідэнтам Рэспублікі Беларусь толькі адзін раз. Паводле Указа Прэзідэнта ад 15.1.1996 асобам, удастоеным звання Героя Беларусі, уручаецца медаль Герой Беларусі. Узнагароджанне можа быць праведзена пасмяротна. Героямі Беларусі могуць стаць не толькі грамадзяне Беларусі, але і замежныя грамадзяне ці асобы без грамадзянства за заслугі перад Рэспублікай Беларусь. Героі Беларусі карыстаюцца льготамі, прадугледжанымі заканадаўствам для Герояў Савецкага Саюза, Герояў Сац. Працы, поўных кавалераў ордэнаў Славы, Працоўнай Славы. Упершыню званне Героя Беларусі прысвоена ў 1996 У.М.Карвату (пасмяротна).
Г.А.Маслыка.
т. 5, с. 193
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)