жарсцвя́нка Жвірыстае поле (Стаўбц. Прышч.).

□ ур. Жарсцвя́нкі Стаўбц., в. Жарствіцы, в. Жарствяніца Віц. (Рам. Мат.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

лагу́н Паглыбленне, упадзіна з вадой; азярына (Слуцк., Сержп. Прымхі, 24).

□ ур. Лагуны́ Віц. (Рам. Мат.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

по́гар Выгаралае месца на балоце, ямка (Віц., Маг., Палессе Талст.).

□ в. Погары Віц. (Рам. Мат.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

пропо́рция в разн. знач. прапо́рцыя, -цыі ж.;

геометри́ческая пропо́рция мат. геаметры́чная прапо́рцыя;

пропо́рция в частя́х зда́ния прапо́рцыя ў ча́стках буды́нка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уравне́ние

1. ураўнава́нне, -ння ср.; неоконч. ураўно́ўванне, -ння ср.;

2. мат., астр. ураўне́нне, -ння ср.;

◊

уравне́ние вре́мени астр. ураўне́нне ча́су.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

функциона́льный в разн. знач. функцыяна́льны;

функциона́льная зави́симость мат. функцыяна́льная зале́жнасць;

функциона́льное расстро́йство мед. функцыяна́льнае расстро́йства;

функциона́льная систе́ма эк. функцыяна́льная сістэ́ма.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лемніска́та

(лац. lemniscata = упрыгожаная стужкамі, ад гр. lemnikos = стужка або павязка з воўны)

мат. крывая на плоскасці, якая з’яўляецца лініяй узроўню модуля мнагачлена з комплекснымі каэфіцыентамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эвальве́нта

(лац. evolvens, -ntis = які разгортвае)

мат. плоская крывая, апісаная вольным канцом ніткі, што замацавана ў пэўным пункце іншай крывой (эвалюты) і намотваецца на гэтую крывую.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ве́ктар

(лац. vector = які нясе)

1) мат. прамалінейны адрэзак, які мае пачатковы і канечны пункты і характарызуецца лікавым значэннем і напрамкам;

2) перан. асноўны напрамак развіцця якога-н. працэсу, з’явы, дзейнасці (напр. в. развіцця эканомікі).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

радыка́л​1

(с.-лац. radicalis = карэнны, ад лац. radix = корань)

1) мат. знак √, які абазначае дзеянне здабывання кораня;

2) хім. устойлівая група атамаў у малекуле, якая пераходзіць без змен з аднаго хімічнага злучэння ў другое.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)