сплы́сці і сплыць, сплыву́, сплыве́ш, сплыве́; сплывём, сплывяце́, сплыву́ць; сплыў, сплыла́, -ло́; зак.

1. Паплысці ўніз па цячэнні, быць знесеным вадой.

Мост сплыў аж да кустоў вербалозу.

2. Сцячы адкуль-н.

Вада з сенажаці сплыла к вечару.

3. Плаўна апусціцца, аддаліцца, адысці і пад.

Пыл сплыў ад дарогі на прысады.

4. перан. Паступова, павольна знікнуць.

З твару сплыла ўсмешка.

5. Мінуць, прайсці (пра час, здарэнні).

Сплыла маладосць, а за ёй і жыццё.

Было ды сплыло (прымаўка).

6. перан. Бясследна прапасці.

Тавар сплыў невядома куды.

Сплылі грошы і няма.

7. Знемагчы ад страты крыві.

С. крывёю.

|| незак. сплыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

flúten

1.

vi (h, s)

1) цячы́; перан. ва́лам валі́ць

2) хвалява́цца, узніма́цца (пра мора)

2.

vt напаўня́ць вадо́й, затапля́ць

3.

vimp

es flútet — пачына́ецца прылі́ў, вада́ прыбыва́е

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

калдо́ўбіна Прырэчная яма на лузе, круглая ўпадзіна, дзе падоўгу або заўсёды стаіць вада (Касц., Краснап. Бяльк., Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

капе́ж Месца каля будынка, куды сцякае са страхі вада (БРС). Тое ж каплё (Нас.), капа́ж (Ст.-дар.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

necessity

[nəˈsəsəti]

n., pl. -ties

1) патрэ́ба, кане́чнасьць, неабхо́днасць f., неабхо́дная рэч

Water is a necessity — Вада́ — неабхо́дная рэч

2) няста́ча, гале́ча f.; бе́днасьць f.

This poor family is in great necessity — Гэ́тая бе́дная сям’я́ це́рпіць вялі́кія няста́чы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

element

[ˈelɪmənt]

n.

1) элемэ́нт -а m. (і хімі́чны); кампанэ́нт, складо́вая ча́стка

2) стыхі́я f.

the four elements — зямля́, вада́, паве́тра й аго́нь

3) атачэ́ньне, акружэ́ньне n.; асяро́дзьдзе n.

to be in one’s element — быць у сваёй стыхі́і

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bieżący

bieżąc|y

1. бягучы;

sprawy ~e — бягучыя справы;

2. цяперашні; гэты; сучасны;

w ~ym roku — у гэтым годзе;

~a woda — праточная (цякучая) вада

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кесо́н

(фр. caisson)

1) воданепранікальная камера, якую апускаюць на дно мора ці ракі пры падводных работах;

2) стальная каробка ў металургічных печах, у якой цыркулюе вада для ахаладжэння;

3) архіт. паглыбленне ў форме геаметрычнай фігуры на столі або на ўнутранай паверхні аркі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

абцяка́ць несов.

1. прям., перен. обтека́ть;

вада́ ~ка́е ка́мень — вода́ обтека́ет ка́мень;

та́нкі ~ка́юць фланг праці́ўніка — та́нки обтека́ют фланг проти́вника;

2. разг. стека́ть;

разве́сь мо́крае паліто́, няха́й ~ка́е — разве́сь мо́крое пальто́, пусть стека́ет (вода́)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фізіятэрапі́я

(ад гр. physis = прырода + therapeia = лячэнне)

раздзел медыцыны, які вывучае ўздзеянне на арганізм розных фізічных фактараў, прыродных (вада, паветра, сонечнае святло і цеплыня) і штучных (электрычны ток, магнітнае поле), а таксама распрацоўвае метады лячэння хвароб фізічнымі сродкамі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)