уране́ма
(н.-лац. uronema)
ніткаватая зялёная водарасць сям. улотрыксавых, якая пашырана ў прэсных вадаёмах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
фізацэфалёз
(н.-лац. physocephalus)
глісная хвароба свіней, якая выклікаецца паразітычнай нематодай фізацэфалус сям. тэлазіідаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
харацыяхло́рыс
(н.-лац. characiochloris)
аднаклетачная зялёная водарасць сям. хларангіелавых, якая пашырана ў прэсных водах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
хларангіёпсіс
(н.-лац. chlorongiopsis)
аднаклетачная зялёная водарасць сям. хларандыёпсавых, якая пашырана ў прэсных вадаёмах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
хрызастэфанасфе́ра
(н.-лац. chrysostephanosphaera)
каланіяльная залацістая водарасць сям. хрызакапсавых, якая трапляецца ў планктоне азёр.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
хрызіда́ліс
(н.-лац. chrysidalis)
аднаклетачная залацістая водарасць сям. вохраманадавых, якая трапляецца ў неглыбокіх вадаёмах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
цэрастэ́рыяс
(н.-лац. cerasterias)
аднаклетачная зялёная водарасць сям. аацыставых, якая трапляецца ў планктоне азёр.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
эпіко́кум
(н.-лац. epicoccum)
недасканалы грыб сям. меланконіевых, які развіваецца на лісці жоўтага лубіну.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
эўры́нхіум
(н.-лац. eurhynchium)
лістасцябловы мох сям. брахітэцыевых, які расце на глебе ў лясах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
пацярпе́ць, ‑цярплю, ‑цярпіш, ‑цярпіць; ‑цярпім, ‑церпіце; зак.
1. Цярпліва перанесці што‑н., вытрымаць (боль і пад.) некаторы час. — Доктар, зрабіце ўсё, каб я застаўся... жывы. — Паспрабую, толькі давядзецца пацярпець, наркозу ў нас няма. Васілеўская. Тайдо хацеў есці, але прыходзілася пацярпець. Маўр.
2. што. У спалучэнні з некаторымі назоўнікамі абазначае: перажыць, перанесці, зведаць тое, што абазначана назоўнікам. Пацярпець паражэнне. Пацярпець аварыю. □ Перадавалі, што нямецкі атрад пацярпеў няўдачу, камандзір цяпер месца не знаходзіць ад злосці, і невядома, чым усё гэта скончыцца. Лынькоў.
3. Панесці, мець страты; атрымаць цялесныя пашкоджанні. Сям-там былі выбіты кулямі вокны, але з людзей ніхто не пацярпеў. Якімовіч. Зона эмтээс .. вельмі пацярпела ад акупацыі. Хадкевіч. // Быць пакараным за што‑н. [Лабановічу] часамі арышт здаваўся прынадным, не пазбаўленым своеасаблівай прыемнасці. Чаму ж і не пацярпець за праўду? Чаму не спрабаваць лёсу «крамольніка»? Колас.
4. каго-што і чаго (звычайна з адмоўем). Дапусціць, змірыцца з кім‑, чым‑н. Не пацярпець несправядлівасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)