Verbum

казано́к, ‑нка, м.

Абл. Памянш. да казан; невялікі казан; кацялок. Гарыць над самай кручаю касцёр, Рыбацкі казанок на ім дыміцца. Зарыцкі.

заве́тны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і запаветны. За музеем, над Краснаю плошчай, Дзе заветны стаіць маўзалей, Вецер сцягі высока палошча. Глебка.

адпе́ць, ‑пяю, ‑пяеш, ‑пяе; зак.

1. што і без дап. Тое, што і адспяваць.

2. каго. Выканаць над нябожчыкам абрад адпявання.

віся́чы, ‑ая, ‑ае.

Прыстасаваны вісець. Вісячы мост. Вісячы замок. □ На дварэ ўжо сцямнела, і над сталом запалілі вялікую вісячую лямпу. Лобан.

радыёнаву́шнікі, ‑аў; адз. радыёнавушнік, ‑а, м.

Тое, што і навушнікі (у 2 знач.). [Баляслаў] нагнуўся над столікам, уздзеў на галаву радыёнавушнікі. Чорны.

супако́йлівы, ‑ая, ‑ае.

Які спрыяе супакаенню, нясе супакаенне. [Васіль Цімафеевіч] слухаў лагодны, супакойлівы шум зялёных вершалін соснаў, што плаўна хісталіся над ім. Мележ.

сюзерэнітэ́т, ‑у, М ‑тэце, м.

1. Гіст. Вярхоўнае права, панаванне сюзерэна над васаламі.

2. У міжнародным праве — сукупнасць правоў дзяржавы-сюзерэна.

умі́г, прысл.

Імгненна. За сталом стары падняўся, І прыціхла ўміг радня ўся. Гілевіч. З дзесятак галоў Схілілася ўміг над паперай. Танк.

хляво́к, хляўка, м.

Памянш. да хлеў; маленькі хлеў. Недзе над галавой звінелі камары. А ў хляўку, разбуджаны тупатнёй, рохкаў парсючок. Асіпенка.