ландо́

(фр. landau)

1) чатырохмесная карэта з адкідным верхам;

2) кузаў легкавога аўтамабіля з адкідным верхам над заднімі сядзеннямі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)