◎ Плу́шкі 1 ’палавінкі гарбуза’ (пух., Сл. ПЗБ). Да апуха, плаха i̯ (гл.).⇉■

◎ Плу́шкі 2 ’перамёрзлая ў зямлі бульбіна’ (дубр., Нар. словатв.). Няясна, магчыма, роднаснае чэш. plucha ’абалонка зерня’, далей д& плюхлы ’вялы’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Скрыдэ́ль ‘скрыль’, памянш. скрыдэ́лек, скрыдэ́лак (беласт., ашм., гродз., Сл. ПЗБ), скры́длікі ‘страва з цёртай бульбы’ (Сцяшк. Сл.), сюды ж, відаць, скрыдле́ўе ‘скібы змёрзлай зямлі’ (віц., Хрэст. дыял.). Кантамінацыя скрыль і скрыдла, скрыдля (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

геа-

(гр. ge = Зямля)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцце «звязаны з Зямлёй, з навукай аб Зямлі».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

геагігіе́на

(ад геа- + гігіена)

навука, якая вывучае змены ў жывой і нежывой прыродзе як вынік дзейнасці чалавека на Зямлі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

геахі́мія

(ад геа- + хімія)

навука аб хімічным саставе Зямлі і законах размеркавання і спалучэння хімічных элементаў у зямной кары.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кяры́з

(цюрк. kjaryz)

падземная ёмістасць для збірання грунтавых вод і вывядзення іх на паверхню зямлі для арашэння і абваднення.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

наасфе́ра

(ад гр. noos = розум + сфера)

абалонка Зямлі, у якой выяўляецца ўплыў чалавека на структуру і хімічны склад біясферы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

субэкватарыя́льны

(ад суб- + экватар);

с-ыя паясы — геаграфічныя паясы Паўн. і Паўд. паўшар’яў Зямлі паміж экватарыяльным і трапічнымі паясамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

спу́тник

1. в разн. знач. спадаро́жнік, -ка м.;

спу́тники Юпи́тера астр. спадаро́жнікі Юпі́тара;

иску́сственный спу́тник Земли́ шту́чны спадаро́жнік Зямлі́;

2. (пособие, справочник) дапамо́жнік, -ка м.;

«Спу́тник электроте́хника» «Дапамо́жнік электратэ́хніка»;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нахілі́цца сов. наклони́ться; накрени́ться;

дзяўчы́на ~лася да ба́цькі — де́вушка наклони́лась к отцу́;

дрэ́ва ~лася да са́май зямлі́ — де́рево наклони́лось к са́мой земле́;

ка́тэр мо́цна ~лі́ўся — ка́тер си́льно накрени́лся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)