біяэлектры́чны

(ад бія- + электрычны)

звязаны з электрычнымі патэнцыяламі ў тканках і клетках жывых арганізмаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

вулканаге́нны

(ад вулкан + -генны)

звязаны паходжаннем з дзейнасцю вулканаў (напр. в-ыя горныя пароды).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

магнітамехані́чны

(ад магніта- + механічны)

звязаны з адносінамі магнетычнага моманту элементарных часціц з механічным момантам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

магнітаэлектры́чны

(ад магніта- + электрычны)

звязаны з выкарыстаннем узаемадзеяння поля пастаяннага магніта з электрычным полем.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пенітэнцыя́рны

(фр. penitentiaire, ад лац. poenitentia = раскаянне)

звязаны з асабліва жорсткімі формамі крымінальнага пакарання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэрмаіо́нны

(ад тэрма- + іон)

звязаны з выдзяленнем іонаў моцна нагрэтымі цвёрдымі або вадкімі целамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

хемаге́нны

(ад хема- + -генны)

звязаны з хімічнымі рэакцыямі (напр. х-ыя адклады ў вадаёмах).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

экагене́з

(ад эка- + -генез)

гістарычны працэс змянення асаблівасцей арганізмаў, звязаны са зменамі экалагічных умоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

экспірато́рны

(ад лац. expirare = выдыхаць)

заснаваны на экспірацыі, звязаны з экспірацыяй (напр. э. націск).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Таўжэ́ш ’няўжо, хіба’ (Скарбы), таўжэ́ш ’вядома, канечне’ (шчуч., З нар. сл.). З *та‑ўжэ‑ж, параўн. та ўжэ(ж) ’няўжо ж, ды ўжо’ (Сцяшк. Сл.), гл. та, ужо, ж(а); адрозненні ў семантыцы звязаны з інтанацыйным суправаджэннем.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)