азо́т, ‑у, М азоце, м.
Хімічны элемент, бясколерны газ, які не падтрымлівае гарэння, складае значную частку паветра, з’яўляецца адным з галоўных элементаў жыўлення раслін. Атмасферны азот. Звязаны азот.
[Фр. azote ад грэч. a — не‑, без- і zōē — жыццё.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
альбумі́навы, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да альбуміну, звязаны з альбумінам. Альбумінавы завод. Альбумінавая фатаграфічная папера. // Які прыгатаваны з альбуміну, складаецца з альбуміну. Альбумінавая мука. Альбумінавы хлеб.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апара́тны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да апарата, звязаны з апаратам (у 1 знач.).
2. у знач. наз. апара́тная, ‑ай, ж. Памяшканне, дзе размешчана апаратура. Апаратная тэлецэнтра.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
да́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да дачы 2. Дачны поезд. □ Апынуўшыся па-за сценамі дачнага дома, сябры ўздыхнулі лягчэй. Колас. // Звязаны са знаходжаннем на дачы. Дачны сезон.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
камбінацы́йны, ‑ая, ‑ае.
1. Які асноўваецца на камбінацыі (у 1 знач.), звязаны з ёй. Камбінацыйныя табліцы.
2. Які асноўваецца на камбінацыі (у 3 знач.). Камбінацыйная гульня ў футбол.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
марадзёрства, ‑а, н.
Учынкі марадзёра; грабеж. Неўзабаве .. [Шусту] і самому давялося пераканацца, што атрад слаба звязаны з насельніцтвам: усё цяжэй было здабываць прадукты харчавання, пракідаліся нават выпадкі марадзёрства. Шчарбатаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нядру́жны, ‑ая, ‑ае.
1. Не звязаны дружбай, узаемнай згодай.
2. Які адбываецца не ў адзін час, нязладжана. Пачуліся адзін за адным стрэлы зенітных гармат. Яны былі нядружныя. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стаматалагі́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да стаматалогіі, звязаны з ёю. Стаматалагічная клініка. Стаматалагічны факультэт. □ Да стаматалагічнага кабінета абласной клінічнай бальніцы падышла жанчына, з нумарком у руцэ. Корбан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
траце́йскі, ‑ая, ‑ае.
Звязаны з разборам спрэчкі, канфлікту трэцяй, незацікаўленай стараной, якая выбіраецца па ўзаемнай згодзе абедзвюх старон. Трацейскі суд. // Які выбраны для разбору такога канфлікту. Трацейскі суддзя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ша́хскі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да шаха 1, належыць яму. Шахскае багацце. Шахскі трон.
2. Звязаны з палітычным рэжымам манархіі на чале з шахам. Шахскі рэжым.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)