шанава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; незак.

1. каго-што. Беражліва адносіцца, берагчы каго‑, што‑н. Наогул трэба адзначыць, што пінгвіны вельмі шануюць і берагуць свае яйкі. Маўр. — Не шануеш ты сябе, Каця, — уздыхнуўшы, сказала Мурашова. Скрыган. Шануй каня дома, а ён цябе ў дарозе. Прыказка. // што. Не даваць расходавацца чаму‑н. дарэмна; трымаць у цэласці. Шанаваць грошы.

2. каго-што. Клапатліва засцерагаць, берагчы ад чаго‑н. І пачаў [Несцер] гаварыць аб маладосці, што трэба шанаваць маладосць, бо старасці клікаць не трэба. Пестрак.

3. каго-што. Адносіцца з пашанай, павагай да каго‑, чаго‑н. Шанаваць народныя традыцыі. □ Стары Крышан шанаваў свайго зяця Рамана за працавітасць, цвярозасць і сумленне. Грахоўскі. Шануюць людзі памяць аб Крылове, аб яго Косціку... Шамякін. // Цаніць; надаваць; вялікае значэнне чаму‑н. Мельнік вельмі шанаваў свой аўтарытэт. Гамолка. // што. Захоўваць што‑н., прытрымлівацца чаго‑н. — Стойце, хлопцы, давай Шанаваць парадак. Колас. [Карпавіч:] — Я хоць і гарачы, а дысцыпліну нашу шаную... Машара. // што. Аддаваць перавагу. Любяць у Грынях кіно — будуць па колькі разоў глядзець; шануюць танцы — да раніцы і старыя і малыя выседзяць. Пташнікаў. Ну а гэты [чалавек] — шанаваў шпаргалку: Слабасць гэтакую меў здаўна. Гілевіч.

4. каго. Песціць. Андрэя Касцяневіча жыццё не вельмі шанавала. Бацька яго загінуў на фронце, а ў маці, акрамя Андрэя, было яшчэ двое малодшых: Барыс і Наста. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апра́нены

1. оде́тый; наде́тый;

2. разг. оде́тый;

3. (у каго, у што) наря́женный (кем, во что), оде́тый (кем, во что);

1-3 см. апрану́ць;

◊ а. (апра́нуты) з іго́лачкі — оде́тый с иго́лочки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бач разг.

1. межд. ба;

бач! каго́ я сустрэ́ў! — ба! кого́ я встре́тил!;

2. вводн. сл. ви́дишь, ви́дишь ли, вишь;

бач, быў ве́льмі заня́ты — ви́дишь (ви́дишь ли, вишь), был о́чень за́нят

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бра́знуць сов., однокр., разг.

1. хло́пнуть; (чем-л. металлическим) звя́кнуть, ля́згнуть, бря́кнуть;

б. дзвяра́мі — хло́пнуть две́рью;

2. (бросить) гро́хнуть;

б. аб зямлю́ — (што, каго-небудзь) гро́хнуть о зе́млю (что, кого-л)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасыла́ць несов.

1. посыла́ть; усыла́ть;

2. (письмо и т.п.) посыла́ть, отсыла́ть;

3. наряжа́ть, посыла́ть;

1-3 см. пасла́ць I 1-3;

◊ то́лькі па смерць п. — (каго) то́лько за сме́ртью посыла́ть (кого)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падбе́гчы сов.

1. (да каго, чаго; пад што) подбежа́ть (к кому, чему; подо что);

да нас ~г хло́пчык — к нам подбежа́л ма́льчик;

п. пад мост — подбежа́ть под мост;

2. (немного) пробежа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падбіраць несов.

1. (каго, што да чаго) подбира́ть (кого, что к чему);

2. (с земли, с пола) поднима́ть, подбира́ть;

3. (ноги, хвост) поджима́ть;

4. (под себя) подмина́ть;

1-4 см. падабра́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перайма́ць (каго, што) несов.

1. перенима́ть, остана́вливать;

2. (из рук в руки) перенима́ть, перехва́тывать;

3. перенима́ть, перехва́тывать;

4. перенима́ть, подража́ть (кому, чему), сле́довать (чему);

5. перенима́ть, усва́ивать;

1-5 см. пераня́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ператвара́ць несов.

1. превраща́ть, обраща́ть;

2. преобража́ть;

3. (в дело, в жизнь) претворя́ть, воплоща́ть;

4. (у каго, што) фольк. превраща́ть, обора́чивать, обёртывать (в кого, что, кем, чем);

1-4 см. ператвары́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пыта́цца несов.

1. (у каго) спра́шивать (кого, у кого);

ён пыта́ўся ў людзе́й, ці не ба́чылі ко́ней — он спра́шивал люде́й (у люде́й), не ви́дели ли они́ лошаде́й;

2. (просить разрешения) спра́шиваться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)