Тэ́пталь (тэ́птыль) ‘чалавек, які марудзіць’ (мёрск., З нар. сл.). Экспрэсіўнае ўтварэнне ад таптацца (гл. таптаць) з суфіксам са значэннем асобы, названай па негатыўнай прыкмеце, і варыянтным вакалізмам.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сла́нцавы ​1, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сланцу ​1. Сланцавыя пароды. // Які атрымліваецца з сланцу. Сланцавы бензін. Сланцавы пакост. // Які мае адносіны да здабычы, апрацоўкі і выкарыстання сланцу. Сланцавая прамысловасць. Сланцавыя шахты.

сла́нцавы ​2, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца сланцам ​2. Сланцавы лён. Сланцавыя расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шэ́рсны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да шэрсці (у 1, 2 знач.). Шэрснае покрыва. Шэрсная прадукцыя. // Які маецца ў шэрсці. Шэрсны тлушч.

2. Які дае шмат шэрсці; які разводзяць, гадуюць дзеля атрымання шэрсці. Шэрсныя авечкі. // Звязаны з развядзеннем, гадоўляй такіх жывёл. Шэрсная авечкагадоўля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выхо́дзіць

1. гл. выйсці;

2. (пра вокны і г. д. – быць накіраваным у які-н бок) hináusgehen vi (s);

акно́ выхо́дзіць на ву́ліцу das Fénster geht auf die [zur] Stráße (hináus);

3. у знач. пабочн. сл. разм. álso; fólglich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рулявы́ разм.

1. Stéuer-;

руляво́е ко́ла Lénkrad n -(e)s, -räder, Stéuerrad n;

рулявы́ механі́зм Stéuemng f -, -en;

2. у знач. наз. м. Stéuermann m -(e)s, -männer і -leute; Rúdergänger m -s, - (матрос, які стаіць каля стырна)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бядня́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бедняка. Бядняцкая гаспадарка. // Які складаецца з беднякоў. Бядняцкая вёска, грамада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вазелі́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вазеліну. Вазелінавае масла. // Які змяшчае ў сабе вазелін. Вазелінавае мыла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іхтыёлавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да іхтыёлу. // Які мае ў сабе іхтыёл. Іхтыёлавая мазь. Іхтыёлавае мыла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калчада́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да калчадану. Калчаданны газ. // Які змяшчае ў сабе калчадан. Калчаданная руда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звышгукавы́, ‑ая, ‑ое.

Які перавышае скорасць гуку; які рухаецца са скорасцю, што перавышае скорасць гуку. Звышгукавы самалёт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)