паарфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; зак., што.

1. Ачысціць арфай усё або вялікую колькасць чаго‑н. Паарфаваць усё збожжа.

2. і без дап. Арфаваць некаторы час. Паарфаваць некалькі гадзін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паба́лавацца, ‑луюся, ‑луешся, ‑луецца; зак.

1. Балавацца, сваволіць некаторы час. Пабалаваліся і годзе.

2. Атрымаць задавальненне ад чаго‑н. — Дай костку .. [Апацею Еўдаксеевічу], не шкадуй... Няхай пабалуецца, ліха копчанае... Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падзме́нны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які замяняе на некаторы час каго‑н. на працы, дзяжурстве, вахце і пад. Падзменны рабочы. / у знач. наз. падзме́нны, ‑ага, м. Падзменныя зараз адпачываюць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паіранізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., з каго-чаго і без дап.

Іранізаваць некаторы час. «Што гэта я такі — як дзяўчына?! — падумаў незадаволена. — Глядзі, каб не заплакаў!» — паіранізаваў [Зыбін]. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакама́ндаваць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак.

1. Камандаваць некаторы час.

2. Разм. Загадаць, даць якія‑н. ўказанні; скамандаваць. [Талаш:] — Калі будуць людзі, то чалавек, хто пакамандаваў бы імі, знойдзецца. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакуры́ць, ‑куру, ‑курыш, ‑курыць; зак., што.

1. і без дап. Курыць некаторы час. Андрэй пакурыў і сам пачаў высыпаць кашы. Чарнышэвіч.

2. Скурыць усё, многае. Пакурыць усе папяросы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памалі́цца, ‑люся, ‑молішся, ‑моліцца; зак.

1. Зак. да маліцца (у 1 знач.).

2. Маліцца некаторы час. Моська памаліўся ля акна.. Потым вымыў рукі і выйшаў на двор. Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парысава́цца, ‑суюся, ‑суешся, ‑суецца; зак.

Разм. Рысавацца некаторы час; пакакетнічаць. Настасся была красуня — чарнабровая, са смуглым тварам, быстрымі карымі вачыма, яна ведала сабе цану і любіла парысавацца. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патырча́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.

Разм. Тырчаць некаторы час дзе‑н. [Лявон:] «Э, хай будзе тое, што павінна быць! Яшчэ з гадзіну патырчу тут, і трэба брацца дадому». Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паты́цкацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Тыцкацца некаторы час; тыцнуцца некалькі разоў. І дзіця, мабыць, адчула ласку — яно патыцкалася, патыцкалася тварыкам у цвёрдыя Галіны грудзі і заснула. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)