зада́дзены

1. прич., в разн. знач. за́данный; см. зада́ць;

2. прил. (предпосланный) за́данный;

~ная велічыня́ — мат. за́данная величина́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

працэ́нтны в разн. знач. проце́нтный;

~ная пазы́ка — проце́нтный заём;

~ная надба́ўка — проце́нтная надба́вка;

~ныя адно́сіны — мат. проце́нтные отноше́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сярпо́к, -пка́ м.

1. в разн. знач., уменьш.-ласк. се́рпик;

2. мат. лу́ночка ж.;

○ ~пкі́ Гіпакра́та — Гиппокра́товы лу́ночки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лагары́фм

(лац. logarithmus, ад гр. logos = слова + arithmos = лік)

мат. паказчык ступені, у якую трэба ўзвесці лік-аснову, каб атрымаць дадзены лік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мініма́кс

[ад міні(мум) + макс(імум)]

мат. значэнне функцыі дзвюх пераменных (x, y), якога яна дасягае, калі ўзяць спачатку максімум па y, а потым мінімум па x.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

руле́та

(фр. roulette, ад rouler = каціць)

мат. крывая, якую апісвае які-н. пункт крывой, што коціцца без слізгання па іншай, нерухомай крывой.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эліміна́цыя

(лац. eliminatio = выдаленне)

1) выдаленне, ліквідацыя чаго-н.;

2) мат. выключэнне невядомага з сістэмы ўраўненняў;

3) гібель арганізмаў па розных прычынах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эпіцыкло́іда

(ад эпі- + цыклоіда)

мат. крывая, якая апісваецца пунктам акружнасці, што звонку датыкаецца да нерухомай акружнасці і круціцца па ёй без слізгання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

асімпто́та

(гр. asymptotos = які не супадае)

мат. прамая, да якой неабмежавана набліжаюцца пункты пэўнай крывой па меры таго, як яны аддаляюцца ў бясконцасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

камутаты́ўны

(лац. commutatus = пераменны)

перамяшчальны, звязаны з перамяшчэннямі; мат. к. закон — закон, які выражае нязменнасць сумы або выніку пры перастаноўцы складаемых або сумножнікаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)