адбіва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да адбіцца.

2. Зал. да адбіваць.

•••

Адбівацца рукамі і нагамі — рашуча адмаўляцца ад чаго‑н., усімі сіламі супраціўляцца чаму‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маро́жаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад марозіць.

2. у знач. прым. Замарожаны. Марожаная рыба.

3. у знач. прым. Папсаваны марозам, мёрзлы. Марожаная бульба. Марожаны корм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мы́ліцца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; незак.

1. Намыльваць сябе мылам.

2. Распускаючыся ў вадзе, даваць пену. Глей аж сіні, мыліцца, як сапраўднае мыла. Ваданосаў.

3. Зал. да мыліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падразумява́цца, ‑аецца; незак.

1. Мецца на ўвазе, разумецца. Зборныя лічэбнікі выступаюць у сказе і без назоўніка. Апошні часам падразумяваецца, вядомы з кантэксту. Граматыка.

2. Зал. да падразумяваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пражы́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад пражыць.

2. у знач. наз. пражы́тае, ‑ага, н. Тое, што пражыта, перажыта. Усплывалі вобразы пражытага, няясна вынікалі новыя. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паклы́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад паклычыць.

2. у знач. прым. Ускудлачаны, пакамечаны. Раіса Андрэеўна пяшчотна пацалавала Сярожу, расчасала на галоўцы белыя паклычаныя валасы. Гроднеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нака́твацца, ‑аецца; незак.

1. Зал. да накатваць.

2. Тое, што і накочвацца (у 1 знач.). З мяккім шолахам накатваліся бясконцыя хвалі, імкліва прарэзвалі блакіт беласнежныя чайкі. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нала́джаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад наладзіць.

2. у знач. прым. Добра арганізаваны. Наладжаная праца. □ Наладжаную плынь школьных заняткаў нечаканым чынам парушыў Іван Анцыпік. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пато́нчаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад патанчыць.

2. у знач. прым. Вытанчаны, тонкі. Самы лепшы і самы патончаны густ тут не знойдзе ніякай заганы. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапа́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад перапаліць.

2. у знач. прым. Які перапаліўся, сапсаваўся ад празмернага награвання. На папялішчы .. валяліся перапаленыя балеі, каструлі, бляха... Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)