ску́бены, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад скубці (у 2, 3 знач.).
2. у знач. прым. Пазбаўлены пер’я, поўсці і пад. Скубеная гусь. Скубены трус.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)