непрыка́яны, ‑ая, ‑ае.
Разм. Які ад хвалявання не знаходзіць сабе месца, не ведае, што рабіць. І да таго не сядзелася Алесю на месцы, што ён некалькі разоў выходзіў на вуліцу, вяртаўся назад і хадзіў па хаце, як непрыкаяны. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пака́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да паказаць (у 1–8 знач.).
•••
Вачэй не паказваць — не бываць, не з’яўляцца дзе‑н., у каго‑н.
Пальцам (пальцамі) паказваць (тыкаць, тыцкаць) — звяртаць увагу, указваць на таго, хто праявіў сябе з адмоўнага боку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пяці...,
Першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае: 1) які мае пяць адзінак таго, што названа ў другой частцы, напрыклад: пяцівугольны, пяцісценка; 2) які складаецца з пяці адзінак або мерай у пяць якіх‑н. адзінак, напрыклад: пяцігадовы, пяціпавярховы, пяціскладовы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спага́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.
Разм. Тое, што і апаганіць. Заваяваную свабоду Рабочы люд не дасць спаганіць. Купала. Хай кожны ведае паганец, Каго шануюць пры жыцці, Таго й па смерці не спаганяць, Ніхто не здолее зацьміць. Пушча.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тады, у той час, у тыя часы, па тым часе, пад той час, на той час, той раз, таго дня
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
Überfluss
m -es (in, an D) бага́цце, лі́шак (чаго-н.)
◊ im ~ schwímmen* — пла́ваць [кача́цца] ні́бы сыр у ма́сле [у смята́не]
zum ~ — звыш таго́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
líeben
vt любі́ць, каха́ць
was sich liebt, das neckt sich — хто каго́ лю́біць, той таго́ чу́біць; хто лю́біцца, той чу́біцца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
hin=
аддз. дзеясл. прыстаўка, часта аб’ядноўваецца з іншымі прыстаўкамі, указвае на напрамак руху ад таго, хто гаворыць: hínfahren* пае́хаць (туды́)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
масть в разн. знач. масць, род. ма́сці ж.;
ходи́ть в масть карт. хадзі́ць у масць;
ло́шади одно́й ма́сти ко́ні адно́й ма́сці;
◊
в масть, к ма́сти, под масть пад масць;
к ма́сти быть (приходи́ться) да ма́сці быць (прыхо́дзіцца);
одно́й (тако́й же и т. п.) ма́сти адно́й (тако́й са́май і да таго́ падо́бнае) ма́сці;
всех (любы́х, разных и т. п.) масте́й усі́х (любы́х, ро́зных і да таго́ падо́бнае) ма́сцей.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
поража́ть несов.
1. (наносить удар) паража́ць; удара́ць; (попадать во что-л.) папада́ць (у што), трапля́ць (у што);
2. (побеждать) паража́ць, перамага́ць; (разбивать) разбіва́ць;
3. мед. пашко́джваць; разбіва́ць; (лишать зрения, слуха и т. п.) пазбаўля́ць зроку (слы́ху і да таго́ падо́бнае), рабі́ць сляпы́м (глухі́м і да таго́ падо́бнае);
4. перен. (производить сильное впечатление) уража́ць, ура́жваць; (удивлять) здзіўля́ць, дзіві́ць;
5. юр. пазбаўля́ць (каго, чаго); см. порази́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)